FOTO ARCHIEF 4 st Anthoniepolder FB pagina

Arie in`t Veld: Een man die zeker niet mag ontbreken op deze polderpagina is melkrijder Bas vd Linden.
Bas haalde met zijn Bedford en later met de Volvo de melkbussen op in de polder en bracht ze naar de melkfabriek in Maasdam.
Hij woont tegenwoordig in Puttershoek
Vandaag was ik bij hem op bezoek, hij wist feilloos alle melkbus nummers van zijn klanten nog op te noemen, die van ons was 815
Hierbij iedereen in de polder de groeten van Bas vd Linden!

Gabrie in`t Veld: ,,Heul, heul, heul oud” In vroeger tijden groef men een holle boom in een toegangsdam om het water van A naar B te laten stromen. Zo konden de weidemolens het waterpeil op orde houden. Later werden er heulbruggentjes gebouwd van ijsselsteentjes zoals hieronder. Ik weet nog wel dat mijn vader in slappe tijden op de boerderij de plaatselijke aannemer ging helpen met deze gemetselde duikers. Later werden er betonnen buizen gebruikt wat makkelijker te leggen een langere levensduur had. De nieuwe tijd! Hier op de foto zo’n oude heul uit 1766 tegenover De Polderse molen aan de Polderdijk. Uit de Opel Kadett is te concluderen dat het halverwege de 60er jaren is. Een prachtig beschermd en vooral karakteristiek bruggentje! Fotoarchief: RCE / Research GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Zwarte Kip” Géén advocaatje met slagroom deze keer, maar Barneveldse zwarte kippen waren in de dertiger jaren dik in de mode. Ze produceerde een kleine 200 eieren per jaar en ze werden benoemd tot de gezondste vleeskip ter wereld. Ook de eieren waren donker van kleur, wat op de markt een meerwaarde gaf. Je ziet op de foto ook nog de natuurlijke omheining van wilgentakken. De bekendste hofleverancier in de polder was uiteraard Besjaan in ’t Veld die menig tuintje verzorgde met zijn afrastering. Voor het hek nog een kleedje voor een eventuele sluiproute. De kippen, en tevens ook de kinderen bleven dan veilig binnen de Wurf. Op de foto: Arie in ’t Veld met z’n kleinkind Arie Pieter Hoogvliet. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Locatie Zuiddijk 31 / Research: GIV.

Arie in`t Veld: Sint Anthoniepolder lente 1922
Aan de Polderdijk 79 staat transporteur en bomenhandelaar Dirk Willem Quartel met zijn gezin bij hun vrachtauto.
Naast hem Apolonia Quartel, op het wiel Gerrit Quartel, daar naast zijn echtgenote Dirkje Quartel Versendaal met op haar arm Gijsbert Quartel.
(Originele zw foto H.A. den Hartigh)
(Inkleuring en restauratie Arie in`t Veld)

Hennie Kruijthof: Zwanengatsedijk 39

Bas in`t Veld:

Gabrie in`t Veld: ,,Van eigenwijs naar educatie” Een school rond de negentiende eeuw was tot in de treure onderhevig aan vernieuwing. Elk jaar werd het onderwijs getoetst aan een keuring van diverse wereldverbeteraars waaronder de bekende Jan Ligthart (1859-1916). Als je bedenkt dat voor 1900 niet eens leerplicht was, kon je wel begrijpen dat er ook geen wetenschappers studeerde in de polder. Het was al heel wat dat je leerde lezen en schrijven! Toch denk ik dat als voor sommigen het wiegje in een betere sociale omgeving had gestaan er wel wat knappe koppen waren komen bovendrijven. Maar men leefde hiermee omdat men niet beter wist. En dat is maar goed ook. Dan had het echt pijn gedaan! Zelfs het schoolgebouw wist niet dat het na veertien jaar weer gesloten zou worden wegens overbodig zijn. En dat tekende het nieuwe onderwijsbeleid. De Mammoetwet kwam en de school ging! Het werd een aardappel en gebruikte goederen opslagplaats. Ik mis hier op de foto de wandplaten van Ot & Sien en natuurlijk het stapeltje leesplankjes. Fotoarchief RCE / Research: GIV.

Ria Hollestein: Uit het boekje van Jan de Koning

Piet Hollestein met Leen Preesman bij `t Huys te Hoecke

Aart Jongekrijg: Klompenmaker Aart Jongekrijg, zijn vrouw en kinderen, zomer 1948

Gabrie in`t Veld: ,,Toen koude winters nog koud waren” Meestal kon je in de zestiger en zeventiger jaren nog wel een koude tijd verwachten waar men kon schaatsen. Nu zijn het meer wind-ters geworden! Het is zelfs een unicum als je nog ijs krijgt op de Binnenmaas. Maar soms zit het mee zoals in februari 2021. Er was een tocht mogelijk van Maasdam naar de kom in het Zwanegat. Een ontlading van hier tot gunterwait in die vreselijke Corona tijd. Gelukkig is er toen ook niemand ziek geworden van dat nare virus. En soms moet je eens geluk hebben natuurlijk. Hier op deze foto was dat ook vanzelfsprekend. Een goed geïsoleerde iglo bouwen aan de zuiddijk was voor deze mannen geen enkel probleem! Hier op de foto: Ewoud Boer en Pim Preesman. Eind zeventiger jaren. Fotoarchief H. Boer / research:GIV.

Bas in`t Veld:

Gabrie in`t Veld: ,,Het kleine Café aan de haven” volgens Vader Abraham. Daar zijn de mensen gelijk en tevree. Ik begrijp de tekst steeds beter. Want de wereld problemen blijven zich opstapelen. We worden steeds verder uit elkaar gedreven. En dat werd daar tussen twee glazen bier opgelost. Jammer dat de meeste leuke cafés verdwijnen om er woningen voor in de plaats te zetten. Je ziet de ene na de andere dichtgaan vanwege het teruglopende publiek en het kostenplaatje. Het is voor de kastelein ook z’n enig overgebleven kans om z’n pensioen te verzilveren. Wat volgt zijn de grotere broeders. De restaurants en feestzalen. Het wordt natuurlijk nooit meer hetzelfde als vroeger met een houtkacheltje de boel verwarmen. Het verkopen van een in verval gekomen café brengt ook het verdwijnen van een horecabestemming met zich mee. En daar komt niet zo snel meer een nieuwe bestemming voor terug. De bekende participatiewet! Deze wet zorgt er voor dat er niets meer gebouwd mag worden zonder inspraak. En dit nekt nu zelfs de nieuwe Minister voor volkshuisvesting en ruimtelijke ordening. De procedures duren veel te lang. Zo ook dit café aan de haven in s’Gravendeel ( anno 1600 ) op de Bevershoek wat in de vroege jaren vóór de watersnood dikwijls onderliep. In de kelder stond toen al tientallen centimeters water wanneer het hoog tij was. Het is later gesloopt om de bocht in de Dordtse Kil vloeiender te maken voor de scheepsvaart. Mijn Oom Piet (de Cats) en Tante Adrie hadden al jaren eerder het café verpacht aan Bram Verkerk uit hetzelfde dorp. Maar het blijft toch eeuwig zonde dat dit café aan de haven verloren is gegaan. Wat een prachtig uitzicht had dit gebouw! Op de foto ( dertiger jaren ) mijn tante: Adriana Martha de Graaff-in ’t Veld. Fotoarchief: Fam. Hoogvliet / Research: GIV. P.S: Wat mij opviel is dat het etiket op de fles korenwijn (achter in de kast) na bijna 100 jaar nog steeds hetzelfde is.

Gabrie in`t Veld: ,,Watersnood in kleur”. In 1998 gebeurde wat 45 jaar eerder op grote schaal in heel de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden gebeurde. Hevige regenbuien gepaard met sterke wind zorgde ervoor dat de Binnenmaas overliep en het water tegen de waterkering (Ritselaarsdijk) klotste. Gelukkig vielen hierbij geen slachtoffers, maar het was wel even schrikken. Mijn moeder kon zich nog herinneren dat hun ouderlijk huisje op de Nieuwedijk bij Goudswaard met het naar binnen gaan onder hun voeten wegzakte en opging in de bruisende massa. Zo erg was het hier gelukkig niet. Wij hebben hier het in de polder nog aardig droog kunnen houden. Gezien het leed wat geleden was tijdens de ramp in ’53 bij Numansdorp, Strijen, Gravendeel en Puttershoek is de kern van de Hoekschewaard toen ook aardig bespaard gebleven. Het was in 1998 het gevolg van een nieuw computersysteem dat kort daarvoor geïnstalleerd was en de sluizen bij Puttershoek automatisch zou activeren wanneer er veel water in de Binnenmaas gepompt werd.. En dat gebeurde niet! Pas na dit debacle was het duidelijk dat het niet goed functioneerde. Een leerschool aldus P.H. van de Ree van Waterschap ZHZ. Wethouder Rooimans werd opgetrommeld waarna de buren op nummer 13 zandzakken kregen via de brandweer voor het stijgende water. Alles werd in werking gesteld om het water uit de Binnenmaas via gemaal Puttershoek en Moerkerken weg te krijgen. Grote pompen van de Veluwe werden ingezet om de trekkers van het waterschap bij te staan. Een dat lukte! Het was een bizarre ervaring wat er allemaal gebeurde. Het water stond onder het huis te klotsen zodat de afvoer van toilet en douche op non-actief gingen. De toen nog kleine Jesse van 3.5 jaar en de Shetlandpony werden geëvacueerd naar Strijen. In feite was dit een voorval wat volgens mij te voorkomen was geweest . Tijdens de ruilverkaveling bestond de kans om dit gebied gelijk in reconstructie mee te nemen met een geautomatiseerde waterhuishouding en niet meer met een middeleeuwse onderbemaling. Maar toch werd dit niet toegepast. Het waterschap gaf niet thuis. Vanuit de Zwanegat geschiedenis werd er heel vroeger al onder-bemalen omdat dit boezemgebied was. Dan kon je de landerijen gewoon gebruiken voor de landbouw. Het was goeie grond. Dit onderbemalingsgebied reikte tot aan nummer 11 waar het via de kade richting het Reigersnest gespuid werd in de Binnenmaas. Toen er in opdracht van S.B.B. oeverlandjes gecreeërd werden is een groot gedeelte vervallen voor onderbemaling. Zodat het plasdras werd voor de watervogels. Nu moet het vanaf Zwanegatsedijk 6 tot aan Ritselaarsdijk 11 nog steeds worden onderbemalen. Een recent defect aan de waterpomp met die vele regendagen van j.l. doet weer schrikken. Je bent al gauw weer dagen achterop voor dat dit gemaakt is. Verder is het vandaag weer een indrukvolle dag met de herdenking van ’53. Ik hoop dat het voor iedereen weer een alarmsignaal is wat een watersnood kan aanrichten. Op de foto: Weiland naast Ritselaarsdijk 11a. vanaf de dijk gezien. Nu met grond hoger gemaakt voor betere waterkering. Fotoarchief en Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,, Vrije uitloop” Heel vroeger waren er veel kleine boerderijtjes in de polder. Het was een bedrijf met een zogenaamde nutsfunctie. Alle aspecten waren op elkaar afgestemd. Het zorgde voor boter, kaas en eieren in de regio. Een boerderij had vanzelfsprekend een voor en achtererf (wurf) waar aan de voorkant de boerin regeerde en achter de boer. Aan de voorkant was het meestal spic en span. Goed in de verf, de stoepen geboend en het grind gereven. Nog even gauw het gras maaien en dan was het gezin klaar voor de zondagsrust. Meestal stonden voor het huis ook nog leilinden of een notenboom. De laatste was er niet bewust neergezet voor een schaduwplek in de zomer, maar puur voor de noten. Dat was handel! Achter op het erf daar was de boer de heersende factor. Daar kon het een grote modderpoel zijn van alle pluimage wat daar rondliep. Daar was altijd een simpel smal paadje waar je zonder vieze schoenen kon lopen. Meestal werd zo’n paadje verhard met sintels, puin en in de winter de aslade. Naast de boerderij stonden meestal hoogstam fruitbomen uit de wind gehouden door een windhaag van elzen en knotwilgen. Zo ook hier op deze foto! Een mooi oud plaatje rond 1930 met familieleden die trouw elke zondag op visite gingen bij hun (schoon) ouders. Hier betreft het Zuiddijk 31. V.l.n.r: Pieter Leendert Hoogvliet (getrouwd met Maaike Adriana in ’t Veld), Johan Arie in ’t Veld en Pieter Leendert de Graaff (getrouwd met Adriana Martha in ’t Veld) Ik kan me nu met de huidige ontwikkelingen voorstellen dat zo’n oud concept weer helemaal terug kan komen. Fotoarchief: Familie Hoogvliet/ Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,De boer is troef” Een mooi plaatje over het vermaak van vrienden en hun kaartspel. Wat we vaak niet weten is waarom wij een kaartspelletje doen. Vanaf de 14e eeuw is namelijk het kaartspel in onze westerse beleving ontdekt. Waarschijnlijk door de verschillende oorlogen vanuit Egypte met soldaten naar Europa meegelift. Het was een leuk spel om de tijd te doden wanneer er niet gevochten werd. Wel weten we dat er duizenden soorten kaartspellen zijn geweest waar wij misschien helemaal geen weet van hebben. Ons ontwerp wat we vandaag kennen is vrijwel zeker door de Franse Napoleon geïntroduceerd. Inzet: Veel theorieën die ingaan op de vraag waarom er 52 kaarten en 4 symbolen in het Franse dek zitten. Die leggen een link aan de kalender. Ze zeggen dat de 2 kleuren staan voor dag en nacht. De 4 symbolen moeten bij deze theorie de 4 verschillende seizoenen aanduiden. Elk symbool heeft 13 kaarten. Dat komt overeen met de hoeveelheid maancyclussen in een jaar. De 52 kaarten in het hele spel zijn hierbij een weerspiegeling van het aantal weken per jaar. De foto verteld wat wij hier boven hebben geschreven. Tussen de bedrijven door (waarschijnlijk tijdens een bruiloft) werd er snel nog een kaartje gelegd. Want de meeste mensen houden wel van een gokje of een kaartspelletje. Rond de dertiger jaren is er weer vrede en welvarendheid. Niets vermoedend wat er 10 jaar later nog gaat komen. Er hangt een leuke sfeer onder deze mannen wat je blij maakt. Gemaakt in het café aan de Bevershoek in s ‘Gravendeel van Pieter Leendert de Graaff en Adriana Martha in ’t Veld. Tweede van rechts is Pieter Leendert Hoogvliet. Andere personen zijn bij mij onbekend. Wie herkent ze? Fotoarchief: Familie Hoogvliet/Research

Gabrie in`t Veld: ,,Drooge voeten in den Polder” Net buiten de Sint Anthoniepolder stonden vroeger meerdere molens welke het poldergebied droog hielden voor de burgers en boeren. De bekende Sint Anthonie (water) molen welke door de eeuwen vele keren van gedaante veranderde had een belangrijke rol in het drooghouden van dit gebied. De vele vertakkingen verderop in dit gebied zorgde ervoor dat het water weer verderop gestuwd werd, zoals hier aan de boezemvliet in Maasdam/Puttershoek richting oude Maas. Maar uiteindelijk in een nieuwe tijdperk werd er eind negentiende eeuw aan de molendijk in Puttershoek aan een industrieel stoomgemaal gebouwd die zonder enige natuurlijke kracht zijn taken kon uitvoeren wanneer dat nodig was. En zo geschiedde het dat sommige (tussen) molentjes overbodig waren en stil kwamen te liggen. Na het verval in de vijftiger jaren werden ze veelal door boeren afgebroken en als onderdelen gebruikt voor dammetjes en bruggen te bouwen. Het hout was oerdegelijk en functioneerde prima in het weideland. Polderse recycling zal ik maar zeggen! Wat jammer dat het allemaal verdwenen is! Zowel de molen als het gemaal zijn er niet meer. Op de foto zie je de oude boezemvliet-molen aan het einde van de negentiende eeuw. De bekende RTM-tram (draai) brug was hier zelfs nog niet aangelegd. Zo lag er langs de vliet een jaagpad voor trekpaarden die vele trekschuiten van Puttershoek naar Maasdam verscheepte als er geen wind was. Rechts naast de molen zie je het ashok van het stoomgemaal. Daar werd as uit de verbrandingsovens van het gemaal van Benthuizen verzameld voor bijvoorbeeld gladheidbestrijding. De voorloper van pekel. Aan de linkerkant de Laan van Heemstede. De mensen die daar gefigureerd staan ken ik helaas niet. Misschien u wel? Veel kijk en leesplezier! Fotoarchief RCE. Research: GIV/JIV.f

Gabrie in`t Veld: ,,Hit en Burrie” Iemand met een paardje met wagen werd in de volksmond vaak de hit en burrie genoemd. De hit was vanzelf het paard en de burrie was een verbastering van een tweearmige dissel waar het paard tussen gespannen stond. Voor de jaartelling was een burrie een draagbaar waar sommige keizers op een gouden stoel door hun slaven gedragen werd. Ook een soort van paard en wagen! Als je iemand kon uittekenen in de polder was dat deze man. Alles ging gepaard met natuurlijk vervoer. De kinderen konden door deze mensen al heel jong proeven hoe het was om een pony te berijden. Het gebeurde zonder zadel en met een touwhalster, lekker makkelijk en eenvoudig. En als je bleef zitten was je snel geslaagd. De generale test was dat Pietje ( zijn vrouw ) een klap gaf op de kont van dat paardje en er een ware rodeo ontstond. Het duurde maar even, maar dat was genoeg voor grote hilariteit! Met de paardjes kwamen er ook schapen bij die aan de vele dijkjes konden grazen. Altijd een mooi gezicht met weinig onkruid en gave heininkjes. Het was een opgeruimd kordaat mannetje. Je kon hem uittekenen met z’n hit en burrie. Op de foto: Aai van der Ree en zijn zoon Koos aan de Zuiddijk. Ik denk rond 1955. Fotoarchief: Familie C. Belder Wzn / Research: GIV.

Ria Hollestein: Uit de Historie van Maasdam de Vlasfabriek aan de Polderdijk ( fotoboekje Jan de Koning)

Bas in`t Veld: De Zuiddijk in 1985. Dat ‘de polder’ broedplaats was van de hedendaagse lokale radio weet misschien niet iedereen. Na ROH (1981-1987) ontstond in 1985 ook Binnenmaas Radio. Dit samenwerkingsproject van piratenstations uit de Hoeksche Waard faciliteerde een radiostudio en bijbehorende zender in het bedrijfspand van Leen en Adrie Belder. Dit initiatief leidde tot de oprichting van Binnenmaas Omroep Stichting (BOS) en later Radio Hoeksche Waard. Voor dat de officiële zendmachtiging er was splitste deze groep zich echter. In 1986 begon ik samen met mijn broer Arie de lokale zender Radio Strijen Lokaal. RSL verkreeg in 1987 een zendmachtiging en maakte programma’s tot 2000. Op deze foto zien we de complete crew van Binnenmaas Radio toen nog piraat. Linksonder zien we de piraten vader en moeder Leen en Adrie Belder.

Huib Wolf: Hoe noemde ze dat ook al weer bij Monopoly? “Opgebracht wegens dronkenschap”.
Als je dan op zoek gaat in oude kranten naar berichten over een afgebrande boerderij kom je wel andere leuke zaken tegen. Zoals deze uit juli 1884

Nel Naaktgeboren: Een foto uit het boek Maasdam in vroeger tijden van Jan de Koning .De oude pastorie in Sint Anthoniepolder.Met dominee Manus van der Jagt met zijn gezin. 1908 tot 1922.Ook een bekende dominee was de vader van Annie M.G. Schmidt.en wel van 1899 tot 1908.Heeft iemand daar beeld van?

Nel Naaktgeboren: Hier nog een vrij wazige foto van Koninginnedag 1970.Deze kinderen gingen ook op school in Westmaas en moesten concureren met kinderen van de openbare school voor de prijs in originaliteit nou daar ontbrak het moeder Inge en moeder Annie niet aan! Kinderen in de hongerwinter werden perfect uitgebeeld! Op de foto met fiets René Steenhoek in de kar Carina Schâfer en staand
Arie Wim Schâfer en Arjan Steenhoek.

Dirk-Jan Griekspoor: Als kind liep ik met de krant ,het zuiden ,het kompas, en het AD.ook nog de folders ,op woensdag haalde ik het oud papier op ,soms zo hoog op de kar achter mijn fiets ,soms zo hoog dat mensen vol bewondering mij zag gaan over het dorp ,uit school zat in de vierde ,ging ik naar de gebr Smits, in de groente ,Als ik in de vroege morgen met het AD liep had ik paar adressen, waar ik extra bracht ,dan was maasdam even van mij ,ieder sliep nog op paar boeren na ,zo rook je de mest van Bassie pik, en als ik over de gatsedujk en kijzersdijk kwam dan ontwaakte maasdam ,zo heb ik jaren genoten
van het dorpse jongen te zijn ,in gedachte als ik mijn ogen sluit dan zo even ruik uk het oude maasdam, ik liep de biwanto had last van de muggen en dronk op mijn 16 een biertje bij Bas kooy ,dat biertje zat dan wel in je benen wand hee we liepen al de 21 kilometer ,en weet je wat ik nu zeg ?geweldig was die tijd ,en ook al ben ik al jaren weg, ik ben en voel mij maasdammer ,ik ben daar gevormd de belangrijkste jaren van mijn leven ,en dat zit in mijn bloed .

Bas in`t Veld: 1980. De club met uitgaansvrienden viel langzaam uiteen maar met mooi zomerweer troffen we elkaar weer op de Binnenmaas. De vrienden Jan Ziverschoon en Martin Goud van de Gatsedijk trouwden respectievelijk de zussen Jantine en Rianne Schäfer van de Zuiddijk. De verbintenis van 2 buurtschappen was een feit. Het rijmpje van een vriend op de bruiloft van ‘de Jantjes’ herinner ik met nog heel goed. Het was ‘kort maar rot’ werdt er gezegd.

Jan reed langs het Kalis-end.

Jantine dacht dat wordt míj́n vent.

En is toen achter hem aan gerend.

Later dacht ze: ‘had ik ‘m maar nooit gekend’.
De buurtschappen zijn nog steeds met elkaar verbonden trouwens.

Bas in`t Veld: ‘De Polder’.Er heeft eens iemand gezegd, ‘Mot dat nou? overal dat ‘Polder’ in verwerken? Ja dat mos zeker! Discotheek De Polder, Visvereniging De Polderdobbers, ja wij waren trots op onze polder. Er was zelfs iemand op bezoek in Aalsmeer waar de vraag gesteld werd,‘ Waar kom jij vandaan? en dat het antwoordt was ‘ Uit de Polder. Uit Polen? was dan de verbaasde reactie. Janus Plaizier die 3 generaties vrienden heeft versleten reed zelfs naar Limburg met op zijn Kever het bordje ‘De Polder Holland’. Het was vanzelfsprekend, wie niet wist waar Onze Polder lag was gewoon dom.

Bas in`t Veld: Polder Autocrossen. Het speelde in 1971. Het stoppelland achter Leen Belder leende zich prima voor een proefritje met de afgeschafte Opel rekord F1 van Oma (Tante Teu) door zoon Leo.
Ook Jan Vermeulen (Jan zoon) kwam met een zelfde type Opel.
En de oude Opel rekord F2 van Bas Goud aan de Gatsedijk maakte het spel compleet. De auto van Bas Goud haalde het nog maar net tot Belder met 3 onderweg verloren wielbouten rechtsvoor. We reden elke avond in augustus een wedstrijd op het stoppelland aan de Zuiddijk. Wat ik met nog herinner is dat de auto’s na 10 rondjes naar vies kokend water en verbrande olie stonken. Het kon niet lang goed gaan want we wisten niets af van autorijden. Leen Belder was het ook al zat dat de hele buurt elke avond over de wurf kwam. Maar het moment dat Jan Vermeulen op zijn dak crashte was het afgelopen. Het mocht niet meer. Mijn auto die van Bas Goud werd gedumpt op het griendje van Fransje Leeuwenburg aan de Zuiddijk. Want zo ging dat toen.

Rianne Groeneweg

Gabrie in`t Veld: ,,Verdwenen huizen” Deze keer vertellen we u iets over verdwenen locaties. Dit kunnen huizen, boerderijen of vervallen schuurtjes zijn. Deze plattegrond laat u zien wat er op een kleine 500 strekkende meter ooit heeft gestaan. (1) Dit huis staat nog steeds op dezelfde plaats. In mijn beleving bewoond door Arie Vroegh, Sophie Jonker en Olav Bezem. (2) Dit huis is ooit een Boerderij geweest met een grote schuur tegen de sloot aan de dijk. Nu is het een monumentaal beschermt object uit 1740. Bewoond in mijn beleving door de gebroeders Slooter, Keij en Geertsema. (3) Een verdwenen boerderij welke terug te vinden is bij pachter: Willem Johan Boer. De verpachter was een Notaris-advocaat Pieter Steven Schull of zijn erven uit Dordrecht. Peter Steven Schull – Wikipedia Waarom deze boerderij verdwenen is, is helaas niet bekend. Misschien door z’n overlijden in 1835. Zo vergelijkbaar als aan de zuiddijk waar Bastiaan Janz. Barendregt z’n complete boerderij verdween, blijft het hier ook een mysterie! Tussen (2) en (3) is nu de Hoeksche zuivel van de familie Commijs gevestigd. (4) ,,Het Kruis” Dit huis is volgens de documenten van 1763 een armenhuis geweest van de gemeente Sint-Anthoniepolder. Daarna tussen 1811/1832 komen we Dhr. Dirk van Ree tegen. Hij was schilder in Mijnsheerenland. Nu staat er nog een tuinbank voor wandelaars en fietsers. Fotoarchief: Beeldbank

Bas in`t Veld: Nee geen Peaky Blinders maar Polder Blinders. Mijn persoontje op een foto uit de lente van 1977 met ‘n eenloops jachtgeweer. Dit soort jachtgeweer de Nitro Stempels 24 werd ook plooigeweer genoemd en werd in België en ook in sommige streken van Nederland (Polders) gebruikt om mee te stropen. Voor dit wapen was wèl een vergunning afgegeven trouwens. Anders was het voor de zogenaamde vuurbuks. Ik kan me diverse adressen in de buurt herinneren waar dit Belgisch flobertgeweer in gebruik was. De vuurbuks was in Nederland een illegaal wapen wat zowel met een kogel als met 6 mm hagel kon worden afgeschoten. Er werd dus volop mee gestroopt. Nog niet zo lang geleden kwam ik een oud streekgenoot tegen en we hadden het nog even over die tijd. Stroop je nog wel eens vroeg hij. Nog elke dag’ zei ik, maar dan wel op brood.

Bas in`t Veld: De polder leverde ook vele vaklieden aan de maatschappij. Tussen 1966 en 1970 reden iedere ochtend Arie Reijerkerk (schilder), Kees Jonas (monteur), Teun Verrijp (timmerman), Ewoud Monster ( timmerman), Johan van der Ree (metaal) en Arie en Bas in ‘t Veld (timmerman) naar Oud-Beijerland. De laatste 3 wachtte altijd op het eerste groepje en fietste dan gezamenlijk naar school. Uit Cillaarshoek kwamen Jaco Van de Griend en Meeuw ‘t Jong maar die zaten een paar klassen hoger.
Op Jaco en Meeuw was ons groepje stikjaloers want deze jongens reden het eerst op een brommer naar school. Omdat in 1969 Easy Rider draaide in Concordia ‘s-Gravendeel waren ook hun brommers voorzien van extreem hoge sturen. Voor ons als toekomstige brommerrijders waren deze jongens uit Cillaarshoek dan ook een groot voorbeeld. Op deze foto uit 1969 zien ook veel latere BHWers zoals Piet Kamp, Cees Duifhuizen, Coen Vos, Bas Hooghwerff en Cees Gravendeel. Tevens staan er natuurlijk ook wat mindere goden op deze foto zoals o.m broer Arie en míj́n persoontje, zei hij bescheiden. Waarvan akte.

Marianne van Wijngaarden-Boon: Een impressie van het kerkje in Sint Anthoniepolder

Bas in`t Veld: Slagerij Goof Pluimert uit Maasdam waaierde met de komst van zoon Kees verder uit over een steeds groter gebied in de Polder-regio. Kees Pluimert bezocht de klanten vanaf toen met een brommer en een rieten transportmand met alle soorten vleeswaren. Overigens zat er bij elke rit een stuk bot in de ben wat bedoeld was voor het afhouden van de soms agressief blaffende erf-honden. Kees Pluimert die ook een verdienstelijk trompettist was bij de Maasdamse muziekvereniging Wilhelmina slachte ook in eigen slachterij achter de zaak aan de Gatsedijk. Het speelde in 1973 dat Arie in ‘t Veld onderweg op een Kreidler naar zijn werk bij aannemingsbedrijf van Driel in de bocht bij Arie Jonas een noodstop moest maken voor een krijsend varken op de vlucht. Het arme dier had de dood geroken bij het binnengaan van de slachtruimte en nam de benen met Kees aan de oren en Goof aan de staart. In tegenstelling tot getuige Arie heeft het varken het niet na kunnen vertellen. Foto boven: de winkel van slagerij Kees Pluimert. Foto links onder: Kees Pluimert. Foto rechts onder Kees Pluimert als trompettist. (Alle foto’s komen uit de privé collectie van zoon Kees Jan Pluimert waarvoor hartelijk dank)

Bas in`t Veld: Honden van vroeger. Op deze foto uit 1965 zien we rechtsonder onze hoofdrolspeler Lexi. Hier waarschijnlijk als jong hondje. In mijn herinnering was Lexi er altijd. Hij sliep in het portiek bij Opa en Opoes. Lexi had een paar balenzakken als mand en bij extreme temperaturen onder nul mocht hij in de loos. Hij liep altijd los en we keken nauwelijks naar hem om want hij hoorde bij het geheel. Het eten van Lexi bestond uit oud brood en een overgebleven prakje. Drinken deed hij uit een plas of uit de sloot.
Bij Jan Plaizier liep Sjorrie rond. Sjorrie leidde het zelfde leven als Lexi, gewoon de baasjes volgen naar het land en naar het melken. Zo hadden velen in de buurt een hond lopen ieder met een territorium. Soms kwamen de buurthonden een kijkje nemen en dan zaten ze wel eens aan elkaar vast. Dan moest er een emmer water over. Lexi is uiteindelijk 16 jaar geworden.

Ruben Viergever: De Poldersche Molen, ergens in de jaren 80 van de vorige eeuw. Toen waren we nog niet zo druk bezig om de polder vol te bouwen met grote groene dozen

Aart Jongekrijg: Huis van mijn opa de klompenmaker Aart Jongekrijg, jaren 50 vorige eeuw

Aart Jongekrijg: Mijn Opa Aart Jongekrijg, de klompenmaker 1938

Gabrie in`t Veld: Polderdijk 79-81-83-85. Vier huisnummers aaneensluitend woonden de familie Quartel aan het einde van de polderdijk overgaand naar de zwanegatsedijk. Nu bestaat alleen nummer 79 en 85 nog maar. Deze familie stond bekend als de Q. Zo wisten ze welke Quartel je bedoelde! Niet die van James Bond maar van Quartel transport en houthandel. Gerrit had zelfs de overgebleven GMC uit de oorlog omgedoopt d.m.v. een zelfgemaakt logo voorop de neus te plakken met het logo QM. Een originele Quartel Maasdam zei die dan! Je kon precies zien waar ze woonde. Er lagen meters hoge stapels bomen rondom het huis. Vooral bestemd voor de klompenmakerij. Dit is een foto van veel verder terug in de tijd rond de twintiger jaren. Met v.l.n.r: Dirkje Versendaal de vrouw van D.W. Quartel met kind, Johan Ewout Barendregt, op de bok Dirk Willem Quartel met zoon Gijs jr, Staand Gijsbert Quartel, Rechts naast het paard Neeltje Quartel met Apolonia en broertje Gerrit. Een mooie oude boerderij welke later door Gerrit is gesloopt en herbouwd. Nu bewoond door Axel de Jong. Fotoarchief: Adrie Barendregt / GIV.

Inkleuring Arie in`t Veld

Gabrie in`t Veld: ,,De stille knijp” Als er in 1922 direct mail was geweest dan zouden de cafés op deze manier hun doelgroep waarschijnlijk benaderd hebben. Ze moesten eens weten wat er honderd jaar later met hun aanzichten geknipt en geplakt werd. Maar het beeld was anders! Wel was de situatie hetzelfde als nu. Herstel van de maatschappij na een heftige pandemie. Het waren toen allemaal kleine zelfstandigen met nevenhandel. Zoals hier op de foto. ,,Het stille café” Dat gebeurde als je toch thuis moest werken en de ruimte had om dit erbij te doen. Je moest er ook een beetje voor geboren zijn. Op die plek hoorde je bijvoorbeeld wanneer je prikkeldraad of spijkers moest aanschaffen of over moest varen naar de overkant,,onder het genot van een neut” de nieuwste roddels uit de regio. Het was de NU.nl van die tijd. Zo was je weer op de hoogte en kon je verder op in de dijk het nieuws verspreiden. Vandaag de dag hebben we de kroeg niet meer nodig voor de nieuwste roddels. Zet maar een TV, Computer of smartphone aan en je wordt belaagd met het nieuwste nieuws. Toch missen we charme van het café waar nostalgie, met veelal stoere praat over alles en iedereen de hoofdmoot was. Slap kletsen tegen de barvrouw en denken dat jij de casanova van de buurt was. Zo liep dat. Je kreeg wat je wilde horen want dat maakte omzet! Het was jouw beleving en die hield je op de been. Daar kon je soms een week op teren tot je je loonzakje weer kreeg. Dan ging het spel weer opnieuw beginnen want het brandde in je zak. Nu zitten we allemaal, en ja echt allemaal dag in-dag uit op een schermpje te appen naar de andere kant van de wereld. Met duizend of méér smart-vrienden. Geef mij dan toch die oude analoge tijd maar!
Op de foto: Herberg de Swaan (Familie Steenhoek) Welkoop annex drankportaal (Besjaan in ’t Veld) en Koek & Zopie annex Veerhuis (familie Monster). Allen in een straal van 500 meter!

Marianne van Wijngaarden-Boon: Impressie Poldersche Molen Polderdijk Maasdam

Gabrie in`t Veld: ,,Sint-Waterliesje 1421”Er was eens, heel lang geleden een hoog water gevalletje genaamd de ,,Sint Elisabethvloed”. Een getijdenstroom van eb en vloed waarin zout en zoet elkaar beroerde. Vele kleine dorpjes in de toen genoemde Groote Waard gingen ten onder in de waterstroom. Het was een menselijk falen en grote onwetendheid wat een kracht van wind en water met de bewoning kon doen. Vele ruzies tussen landheren veelal geregeerd uit verweggistan moesten met lede ogen aanzien dat het reusachtige gebied keer op keer onderliep. Dit keer was het Sint-Elisabethnacht (een katholieke beschermvrouwe met een barmhartig hart. De ons bekende Romeinse ma-di-wo-do kalender was mede door de toen geldende strenge geloofsovertuiging nog niet zo bekend als nu. Vele verhalen doen hier de ronde. Maar zeker was de dijkdoorbraak ergens achter Strijen en Wieldrecht. Een beetje richting de kooilandsedijk moet het dorpje Brouck hebben gelegen. Dit dorpje is bekend van deze overstroming. Maar helemaal zeker weten we het niet! We nemen het aan dat het zo gegaan is! Het bewijs ligt ver onder de klei. Wel weet ik zeker dat ik in september 1998 behoorlijk natte voeten kreeg tijdens de hevige regenval. De sloten stonden hoog en de Binnenmaas liep over. Het water kon geen kant meer op en moesten tijdelijk evacueren. De buren konden tijdig gered worden door de vele zandzakken van het waterschap die met veel brandweerlieden werden gestapeld. Ook werden er een zestal grote waterpompen uit de Betuwe naar de Ritselaarsdijk getransporteerd om het overtollige water weg te pompen naar het oude land. Het was gelukkig met een sisser afgelopen. Maar je ziet hoe kwetsbaar we zijn. De zeespiegel stijgt en de bodem daalt in. Dus zullen we dijken moeten verhogen en water moeten opnemen. Een behoorlijke uitdaging voor de toekomst. Ga er maar aanstaan! Op de foto: Ikzelf voor het ouderlijk huis en de toenmalige boomgaard. Nu is alles opnieuw gebouwd en een meter hoger gezet. Ik hoop dat het voorlopig genoeg is. Fotoarchief: AD-de Dordtenaar 22 september 1998.

Bas in`t Veld: Jossie 1960-Heden. Onze oudste vriend was en is Janus Plaizier. Al in 1962 was Janus verantwoordelijk voor het eierengaren in het pluimveebedrijf van zijn ouders. Als wij Janus vroegen ‘gooi er eens een paar kapot?’ dan deed hij het. Iets wat onze moeder ons later verbood. Tussen Janus en mij en mijn broers was er ook een soort fluittoontje waar we elkaars aandacht mee konden trekken. Twintig jaar later toen mijn broer Arie de post bestelde in Piershil en hij Janus daar als grondwerker trof werkte het nog. Janus ging ook mee naar uitjes zoals het strand in Ouddorp. Gingen met een groep brommers richting Barendrecht was Janus er ook bij op een blauwe Zündapp. Janus en Arie brachten ook eens een bezoek aan een Rotterdams restaurant. ‘U wilt al bestellen? ‘Een patatje graag! ‘Wat wilt u nog meer van de kaart? ‘Doe maar een pilsje! Toen zijn ze weggestuurd. Bij het uitgaan naar de discotheken werd Janus ook een beetje onverantwoord uitgedaagd door de vriendengroep. Hij kon 11 borreltjes achter elkaar op en dan hoefde hij niets te betalen. Later waren we allemaal op de bruiloft van Janus en Jen en zongen we uit volle borst met het Maastrio het verzoeknummer ‘Een Pikketanussie Gaat Er Altijd In’. Maar dan wel met een stoute tekst aanpassing. Van tijd tot tijd zien we elkaar nog. Bovenste foto links: 1963 Janus met neef Bert en tante Marie in Ouddorp. Bovenste rechts: 1972 met Janus in de Posthoorn in Puttershoek. Onderste foto: 2017 bij Janus en Jen in hun begeleidwonen appartement In Numansdorp.

Ria Hollestein:Foto’s van een reunie van (oud) bewoners van de Gatsedijk e.o.. toch ook een beetje Sint Anthoniepolder. Reunie was in 2015 in de kantine van Campina/Melkunie. Hier zijn de foto`s van Ria in het groot te zien met de namen erbij.

Bas in`t Veld: 1962 ‘De Zondagschool’ Vanaf ons 8ste jaar bezochten we de Zondagschool in de Poldersekerk. Leiders waren Arie Jonas, Arend van Steenselen, Piet van Es en Van der Veer. Er was een nogal strenge tucht maar we zochten altijd naar ruimte zoals het versje live opzeggen met het boekje open op onze uitgestrekte benen onder de bank voor ons. Piet van Es gooide altijd met pennen bij overtredingen. Die moesten we dan zelf terug brengen. Er waren ook vechtpartijtjes in de kerk. Een keer heb ik Bas Boer(7 jaar) hard geraakt met een puntschoen. Later tijdens mijn werk als Bas langs kwam in zijn politieauto mocht ik graag opscheppen bij mijn collega’s door de zeggen ‘ die heb ik nog wel eens in zijn kruis getrapt’. Bij de ingebruikname van het nieuwe politiebureau in 2004 was ik daar ook voor een rondleiding. Alles was toen weer goed. Bas Boer in zijn functie als groepscommandant was onze gastheer. Hij opende met ‘Goedemorgen heren..dag Bas! Mijn leidinggevende een paar stoelen voor mij moest zuchten. Nog een bijzondere herinnering is dat zowel bij de begrafenis van mijn vader als mijn moeder respectievelijk in 1980 en 2010 Aart Snaayer het was die de klokken luide.

Gabrie in`t Veld: ,,Romijn-Het Vaandel en Sparta” Het klinkt als een mythologisch jongensboek. Maar het zijn een van de eerste fietsenmerken in Nederland. Zo kochten de heren Verbeek, Schakel en Krijgsman in 1917 deze vrij onbekende fietsenmerken op en maakte van de laatste een wereldbekend merk in de tweewielerwereld. Krijgsman en Verbeek vertrokken door de oorlog uit de tweewielers. Schakel als laatste was de technische man en ontwikkelde net voor de crisisjaren de motorfiets. Een goedkoper alternatief voor de auto in de deze moeilijke jaren. En zo werd uiteindelijk in 1961 ook deze motorfiets weer geschiedenis door de opkomst van de automobiel. Een echte klassieker dus! Op de foto de Sparta TS2508 één-cilinder uit de begin 50er jaren van neef Arie Hoogvliet met naast hem z’n trotse moeder Maaike Hoogvliet-in ’t Veld. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Ad Dekker: Opening nieuwe kleuterschool met mijn beste vriend Jan Zilverschoon (links)

Gabrie in`t Veld: ,,Café De Zwaan” Sinds de opkomst van alle sociale media zoals huisorkest, filmhuis, jukebox, TV, Disco-Dancing, en verdere noviteiten is het ordinaire cafébezoek aan het afnemen. Het café heeft daarom z’n langste tijd gehad. Sterker nog; het einde is al nabij! Sinds de laatste jaren mede door ,,Het outdoor festival” is het terras nog het laatste houvast waar de horeca-liefhebber zich nog een beetje aan vast kan houden. De indoor beleving zal de komende jaren mede door bijvoorbeeld besmettingsvrees zwaar onder druk blijven staan. Maar zo knap als de mens is zal er altijd wel iets nieuws komen. Zo hier op deze foto een buurtherberg met de naam van de Zwaan, vernoemd naar het Zwanegat. Je had in de Polder diverse knijpjes waar je stiekem een neut kon drinken. Wel overigens allemaal met een verlof A vergunning. Op een luttele paar honderd meter zat er drie koffiepunten waar je vanzelfsprekend ook ’n biertje kon kopen waaronder Besjaan in ’t Veld, De Zwaan-Adriaan Steenhoek en het Voetveer A. Monster. De een verkocht klompen, prikkeldraad en koolteer, de ander was weer vrachtrijder en nummer drie was naast het roeien ook nog tuinder. Zij hadden allemaal verschillende zaakjes om rond te komen. Het woord herberg komt uit het woord herbergen (onderdak geven) Heel vroeger ging alles te voet en wegen waren schaars. En zo strandde er soms kleine leger-milities om een nacht te overbruggen in zo’n herberg. Paarden werden op stal gezet met hooi en water. De soldaten ’n warme teil water en een stevige neut. Volgens geschiedschrijvers was er vóór de Sint-Elisabethvloed al een schamele bewoning in het Zwanegat. Zo zie je maar weer dat ook zelfs het Zwanegat samen met de kerktoren de vloed heeft doorstaan. Op de Foto: v.l.n.r: weeskind van Quartel, Annigje Quartel (1863) kind op schoot Gijsbertus Steenhoek (1901), Adriaan Steenhoek (1865) en nog een weeskind van Quartel. Waarschijnlijk waren deze twee weeskinderen opgenomen in het gezin van Adriaan en Annigje. Op honderd meter afstand woonde drie families Steenhoek, maar geen van allen waren familie van elkaar. Het muurtje met ingekerfde namen zat net buiten de foto aan de rechterkant. Fotoarchief: Adrie Barendregt / Research: GIV.

Bas in`t Veld: 1971. Je had Kreidler en Zündapprijders in die tijd, je was het een of het ander. Onze Kreidlers stonden binnen in de schuur want dat waren de luxepaarden. Op deze foto met mijn moeder zit ik op een tot crossbrommer omgebouwde Batavus Bilonet Combisport bouwjaar 1964. De kleur is niet origineel maar zoals ze nu zouden zeggen vintageblauw. Maar toen noemden ze het nog gewoon-blauw.

Bas in`t Veld: De Kreidlers K50 en K53. Nieuw gekocht door Cor en Arie Reedijk uit Maasdam en later 2e hands overgedaan aan Bas en Arie in ‘t Veld.

Gabrie in`t Veld: ,,De blauwdruk voor een buurtfeest” 17 mei 1968 was de buurt uitgelopen naar het verlovingsfeest van Henk Dorst en Sophie van Driel uit Puttershoek. Je deelde alles samen met elkaar, lief en leed! Zo werd de schuur van zus Wil en zwager Jan schoongeboend en versierd om er een groots feest van te maken. En zo gebeurde dat ook. Dit feest liet een uitstekende indruk achter voor de gebroeders in het midden. Want hier konden ze wel wat mee. Begin zeventiger jaren werden de koppen bij elkaar gestoken in samenwerking met vele vrienden en bekenden uit de buurt. Kees Preesman wist de weg naar voordelige drank en de rest van de jongens deed waar hij goed in was. Alleen Jan Plaizier moest nog overgehaald worden! Maar dat was snel opgelost. De schuur werd elk jaar van top tot teen gereinigd met bleek en andere oplosmiddelen. En dat was anders niet snel gebeurd. En zo werd de basis gelegd voor een jaarlijks buurtfeest. Een groot bord met ,,Lang leve het zilveren bruidspaar” gaf aan dat het een legaal feest was. De dienstdoende diender die langskwam kon elk jaar met een tevreden gevoel zijn rit vervolgen. Het was immers goed geregeld!
Bruine flessen Heinekens van het vloertje en sigaretten op tafel!
Op de foto: v.l.n.r.: Janus in ’t Veld, Marie in ’t Veld Trouw, Cors in ’t Veld, Achterin 3x onb, In het midden Rina en Rika Dorst, links achter onb. Zittend midden: Gabrie in ’t Veld, Arie in ’t Veld, Bas in ’t Veld, Janus Plaizier, Rita Bos en Marie in ’t Veld Gouweloos. Fotoarchief: Henk en Sophie Dorst / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,De Melkkar” Is daar ’n kar? hoorde we vaak over de dijk luid naar elkaar roepen richting de kippestraat. Het was de melkkar waar menig koeienboer z’n melkbussen door weide mee naar huis sleepte. De bussen gingen daarna in de waterput om afgekoeld te worden alvorens ze door de plaatselijk melkrijder opgehaald werden. Dat karretje werd na het saneren van het melkveebedrijf nog voor diverse werkzaamheden ingezet. Het was een verlengstuk van hun zelf of een soort aanhangwagentje wat overal mee naartoe ging, zelfs achter de fiets. Ze waren er aan gehecht! Je kon het zelfs met z’n tweeën vooruit trekken. Alleen met zo’n lekke fietsband werd het even anders. Dan was het kreng niet vooruit te krijgen. De laatste jaren zagen we Janus Plaizier regelmatig met volle karretjes gebruikte goederen heen en weer rijden naar de leegstaande weekend-hokken aan de kippestraat. Janus was een verwoed verzamelaar. Hier op de foto: Bas en Lijntje Dorst die de lege melkbussen weer naar huis brachten. De naam van de hond is mij niet bekend. Zie ook de huizen van Jan en Aart Steenhoek en het huis van Cor en Dirk de krijger daar achter. Geheel rechts het boerderijtje van de familie Dorst. Mooie foto! Jaartal 1967. Fotoarchief: Henk en Sophie Dorst. / Research: GIV

Gabrie in`t Veld: ,,Nozembrommers” De jaren zestig waren een tijdbeeld vol veranderingen. De jeugd was wat stoer en koppiger geworden en een vrijheidsgevoel voerde de boventoon. In de grote steden zoals Amsterdam waren de provo’s het toonbeeld hoe het anders moest. Ze waren vrijwel geweldloos maar absoluut wars van politiek en overheid. Een beetje zoals nu met de corona. De brommers waren toen ook een symbool van vrijheid en onafhankelijk zijn. Je kon elk moment overal heen en het koste weinig energie. Vooral het rechter brommertje, de Puch was het meest tekenend in deze jaren. Je verfde hem wit en je hoorde er helemaal bij. Van oorsprong baby Puch genoemd (vanwege z’n kleine ei-tankje)! Zelfs in de Polder deed ook iedereen een beetje mee. Op de foto Dick Vroegh op een Batavus combi sport en Adrie Hoogvliet op een Puch MS-50. Wie daar achter rijdt is niet bekend. Ik schat rond 1965. Fotoarchief: Henk en Sophie Dorst / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,En langs het kerkpad” Daar stond de oude vervallen school van de Sint-Anthoniepolder. Vergane glorie zou je zeggen. Op z’n jonge dag versleten als pootgoed bewaarplaats. Zo erg oud was deze school nog niet. Rond 1919 herbouwd en veertien jaar later wegens hoge overhead-kosten uiteindelijk gesloten. Nu in deze tijd zou het gebouw zeker bewaard gebleven zijn voor de sloop. Een prachtig architectonisch ontwerp wat in een rijtje van Rem Koolhaas en Dudok niet zou verbleken. Maar helaas is het vele jaren geleden al repac-legobrokjes geworden en verbannen naar de negentientoen verhalen. Kan mij nog goed herinneren wanneer we naar zondagschool gingen de ruitjes menig keer bekogeld waren met de fijne kiezeltjes. Leegstand vraagt om vernielzucht! Ik zie er ook van komen dat er steeds meer historisch karakteristieke erfgoed in ons mooie gebied door verval gesloopt gaat worden. Het is uiteindelijk dan te kostbaar om de boel nog op te lappen. En er is voor mijn gevoel binnen de Gemeente weinig oog voor. Wat vervallen is moet weg! Wat men ook vaak niet beseft is dat een goed gerestaureerde oude woning meer geldwaarde houdt dan een nieuwe geïsoleerde prefab-woning. Er zit een verhaal aan vast geplakt en dat geeft een meerwaarde aan de omgeving. En gelukkig zijn er sommige mensen die dit nog begrijpen. Fotoarchief: RCE / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,De Thee Partij” Vroeger was men aangewezen tot vriendschappen in je eigen gemeenschap. Zo ook hier in de Polder! Er was altijd wel een clubje die een goede relatie hadden omdat zij beroepsmatig dezelfde mening deelde. Deze vooroorlogse generatie was (vooral) grotendeels gevormd door de crisis van de jaren dertig. Ze waren plichtsgetrouw, bescheiden, sober, spaarzaam en berustend. Gezag van kerk en staat was bijna absoluut. Bijna alle vrouwen moesten voor de kinderen zorgen en de man dienen. De man was in z’n bedrijf ijverig, deed zijn best en moest tevreden zijn met wat hij had. Zo ook hier op dit plaatje. Ik weet nog wel dat sommige buurtjes een breiwerkje meebrachten om tijdens het thee uurtje de borstrok van de kinderen af te maken. De kostbare tijd gebruiken was het aangeboren motto! Voor het huis aan de Ritselaarsdijk 13. V.l.n.r: Boven: Miep Preesman, Adrie de Graaff-in ’t Veld en Grietje in ’t Veld-Belder. Onder: Maaike Hoogvliet-in ’t Veld, Jannigje Quartel-den Broeder en Lijntje Dorst-Steenhoek. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV/Henk Dorst.

Bas in`t Veld: 1973. Met als eerste mijn oprechte excuses aan de bewoners van de Munnikenweg, Ritselaarsdijk, Zwanengat, Polderdijk, Zuiddijk, Gatsedijk en Cillaarshoek voor het te harde rijden. Maar het was niet helemaal onze schuld. Voor dat we op Zaterdagavond uitgingen keken we vaste prik naar het programma AVRO’s Rallycross. Onze grote held Cillaarshoeker Piet Dam speelde daar iedere week de hoofdrol met zijn BMW 320. Het is echt zo, die beelden maakte dat we meer onverantwoord gingen rijden. Op andere dagen reden we gewoon onverantwoord moet ik eerlijk toegeven. Rechts Keessie (Kees) Zwartbol met een Mini Cooper John Player Special en links mijn persoontje met een Simca 1000 Ralley.

Gabrie in`t Veld: **,,Zilaerdshoeke” **Aan de rand van Sint Anthoniepolder ligt het bijzondere buurtschap Cillaarshoek. Een doorgaansweg van Amsterdam naar Parijs *,,zal ‘k maar zegge” zou een plaatselijke grutter uitleggen! Misschien moet je het ook wel zien als een drielandenpunt van Maasdam, Strijen en de Polder. Vroeger een Keizersdijkje aangelegd door Karel de Vijfde. Maar ook bekend als toevluchtsoord van bewoners uit het weggevaagde plaatsje Weede. Dit vanwege de Sint Elisabethvloed van 1421. Het gehucht bestond alleen uit een kerk, kar en paard en een paar dijkhuizen. Vooral de kerk was een bijzonder iets op zo’n klein inwonertal. De omvang (schip) was zelf bijna twee keer zo lang als nu. Ik denk ook dat de parallelweg achter de Rank de originele weg was. En die sloot weer aan de begraafplaats aan. Beroemd rondom die kerk zijn de jaarlijkse seizoen-markten. Echt een fanatieke saamhorige gemeenschap die deze organiseren. Rommelmarkten en oliebollenverkoop, alles voor het behoud van de kerk. Het motto is ook: ,, Als ’t mot dan kom ’t er” Hier op de foto van de Hoeke van Zilaerd direct het winkelcentrum van het dorp. Aan de rechterzijde buurtsupen Roos en van Bergen (later de firma Zilverschoon en Stouten) *en een stukje verder Bakkerij van der Linden (later van Strien). Het huis links van de familie B. Borel is gesloopt evenals de twee kruideniers opgegaan zijn in woonhuis en streekmuseum. Fotoarchief: RCE / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Op de plaat vastgelegd” Een uitspraak van vroeger als je een mooie herinneringsfoto had laten maken voor je familie. Zo kreeg ik deze week een héél onduidelijk afdrukje toegestuurd met mijn oma in haar jonge jaren. Nooit gezien natuurlijk want ik heb mijn oma bij mijn geboorte ervaren als een oud mensje van vijfenzeventig jaar oud. Voor ik eenmaal besefte wat en wie zij was moest zij al rond de tachtig jaar zijn geweest. Zij overleed op haar zesentachtigste en ik was nog maar slechts twee weken twaalf jaar. Maar sinds het ontstaan van onze facebookpagina St-Anthonie polder komen de verborgen pareltjes langzamerhand tevoorschijn. Gelukkig goed bewaard door derden. Verrassend is te zien dat die oude mensjes ook jong en mooi geweest zijn en in het echt ook kleur hadden in plaats van helemaal zwartwit. Hier op deze afdruk zien we drie vrolijke dames die een daagje uit waren in Den-Haag De hoofdstad van Zuid-Holland. Daar lieten zij rond 1920 een foto maken bij fotospeciaalzaak Americaine aan de wagenstraat 41.
Tot mijn verbazing bestaat deze zaak nu nog steeds, alleen in een andere vorm en in een andere straat. Vanaf 1919 bestaat deze winkel (inzet) al meer dan honderd jaar. Waar toen ook zelfs de nieuwste fototechniek werd toegepast. Een vlakfilmcamera op een houten statief van het merk Görlitz Stella van Herbst & Firl (inzet) was de nieuwste vinding op gebied van vak-fotografie waar grootformaat foto’s super scherp gemaakt konden worden. Later toegekend aan de Pentacon-Groep. Op de foto: Mevrouw Dorst, Aagje Maria in ’t Veld-van Beek en Marrigje Steenhoek-de Geus. Fotoarchief: Adrie Barendregt / Research: GIV.

Frans Wuijts: Even langs de Gebr. Zilverschoon
Nog niets veranderd in Cillaarshoek. Hier zijn de foto`s van Frans in het groot te zien

Gabrie in`t Veld: ,,De hoed en de rand” Vroeger waren de bestuurders van de polder samengeteld uit de gemeenteraad van een dorp. Zo ook deze man op de foto. Van jongs af aan heeft hij dit met de paplepel ingekregen. Zijn vader was destijds ook al een van de notabelen van het plaatselijke kerkbestuur en bracht dit over op zijn zoon. Hij was landbouw-man, wethouder en loco-Burgervader. Een bestuurder waar je thuis aan huis kwam en vervolgens met ondertekend briefje toestemming kreeg een nieuw varkenshok te bouwen. Het officiële papiertje kwam later wel.* ,,Ik vertrouw je op je blauwe ogen”. *Alvast beginnen was goud waard, want je zat vol met expansiedrift. Het waren arme tijden en er moest brood op de plank komen. Het waren de wethouders van de oude stempel uitgegroeid uit schouten en schepenen van vervlogen jaren. Je moest als wethouder tevens ook uit je eigen gemeenschap komen en wonen. Dan wist je met wie je te doen had. En bovendien werkte het sneller. Nu is het een andere tijd die niet meer te vergelijken is met toen. Wethouders komen uit alle windrichtingen en hebben nauwelijks nog iets met de materie en ambiëren de functie puur voor het uitoefenen van het management. Soms gaan eenvoudige procedures onbewust van la naar la zonder dat er iets mee gedaan wordt. En dat is jammer want het kan veel eenvoudiger en sneller. Het leven draait uiteindelijk uit op daadkracht en vertrouwen! Een mooie trouwfoto van Aart Rozendaal en Hendrika Adriana Timmers uit het Zwanegat. Fotoarchief: L. Plaisier-Rozendaal / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: **,,Toen was geluk nog heel bijzonder” **Na een zwarte periode van een Wereldoorlog en Spaanse griep was men wel even toe aan een ontspannend reisje. Busbedrijf Bas de Winter speelde daar prima op in. Vier jaar wereldoorlog en nog eens zesentwintig maanden Spaanse griep hield de mensheid meer dan zes jaar in de greep. Nu accepteren we niet veel meer wat van overheidswege opgedragen wordt. Als je weet dat er toen 8,5 miljoen mensen sneuvelde in een onzinnige oorlog en daarna nog eens zo’n 100 miljoen overleden aan een zogenaamd ,,griepje”, besef je wel dat de mensen toen het afzien hadden. Praten we nog niet over een tweede wereldoorlog en de watersnood van ’53. Maar ja! Het is voor ons al weer zo lang geleden. Na al deze regen kwam er toch weer zonneschijn en soms moesten ze afzien. Maar ze hadden één sterk motto: Je eigen broek zo hoog mogelijk optrekken, en dat deden ze! Ik heb de meeste mensen op de foto nog gekend en ze spraken zelden of nooit over deze verloren tijden. Zij hadden zelfreflectie! Ze konden zichzelf in het poldergebied prima ontwikkelen en wisten weinig of niks wat er buiten de Hoeksche Waard gebeurde. En zo was het! Een oninteressant oorlogsgebied en een rivierenstelsel rond het eiland die het virus op afstand hield. Dat was wellicht hun geluk! Een mooie foto uit de dertiger jaren. Op de foto v.l.n.r: Boven 1e rij: Hanny van Es, Pietje Kooijman, Bas de Winter (Bus), Adriana Snijders, Lena Katoen-Vos (top) Pietertje Boer- Snijders (daaronder), Jo de Man -Niemansverdriet, Hadewijn Jonas -Zilverschoon. Boven 2e rij: Jannigje Zevenbergen, Jans Roos- Zevenbergen, Jans Rozendaal, Griet Dorst, Huigje Belder, Cor Zilverschoon, Rien Belder, Janny Zevenbergen, Meesje Snijders, Trijntje Barendregt, Wim Vos, Geertje Barendregt. **Boven 3e rij: **(achter) Aagje Hoogvliet, Lena Roos, Mar Groeneweg (strik), Aagje Reedijk, Neeltje van Drongelen, Henkie Kuiper, Bertus Steenhoek, Vooraan: Rinus Steenhoek, Leen Groeneweg, Jan Groeneweg, Bertus Groeneweg, onb, Piet Zevenbergen en Bas Reedijk. Fotoarchief: Adrie Barendregt / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Thuisbezorgd punt polder” Vroeger waren de mensen in de polder zelfvoorzienend met eerste levensbehoeften. Je hoefde geen bijzondere levensmiddelen, maar eenvoudig eten en drinken om in leven te blijven. Zo kocht of ruilde men melk bij de ene boer voor aardappelen of groenten bij de andere boer. Koeienvlees was een luxe, dus niet elke week op het bord. Zo werden ook in de zestiger jaren boodschappen thuisbezorgd door de zogenaamde ,,colporteurs”. Huis aan huisventers! Je kreeg een soort notitieboekje waar je de benodigde spullen in kon noteren. Daarna werd het boekje opgehaald en de bestelde spullen weer afgeleverd Een voorloper van de Webshop. De firma Zilverschoon, Jan Stouten, Evert Veldhuizen, Piet van der Maas en Mees Bas Goud waren de langstlopende deelnemers. Maar ook de biggenhandelaar zoals op de foto deed ook mee aan de bezorgservice. Dit waren meestal ambachtsmensen zoals een rietdekker met een bij-handeltje. Als deze langskwam en je wilde zo’n mestvarkentje, dan had hij vóór de deal bereikt was al een dikke sigaar en een borreltje of zes op. Als je vroeg wat z’n echte beroep was zei die: ,,Varkensdekker en Rietslachter” Tja, een borreltje tikte aan in die tijd! Op de foto: Op de bok: Meeuw Visser (Varkenskoopman) uit s’Gravendeel, Links: Andries Kooiman en rechts Leen van Verk. Geheel rechts is nu de moestuin van de Zilverschoon mannen. Het huis aan de rechterkant is al jaren geleden gesloopt. Aan de linkerkant de filialen van de grutters Van Bergen en Roos, Later A. Zilverschoon en J. Stouten. Fotoarchief: N. de Regt / Research: GIV.

Bas in`t Veld: 11 augustus 1999 met op de achtergrond de Ritselaarsdijk. De dag van de Total Eclips. De plek wat 27 jaar mijn werkplek was en je hoeft niet te vragen waarom. Met links de Hertog onderbemalingsmolen. Rechts naast mij zien we Jaap Vos uit Klaaswaal die na een reorganisatie bij Steenbergen nog van een paar gelukkige werkmaanden kon genieten bij Potplantenbedrijf B Preesman & Zn.

Bas in`t Veld: Nog even door een CDje naar de zon kijken 4 uur na de zonsverduistering. Jaap kijkt zo te zien naar een andere zon niks meer te zien natuurlijk

Gabrie in`t Veld: ,,Klap van de Molen” De mensen op een boerderij waren als het ware op elkaar aangewezen en vrij eenvoudig. Hier op nummer 13 werkte ze met drieënhalf gezin in een klein gemengd boeren bedrijf. De hobby’s waren ook dezelfde zoals overal in de buurt. Tuinieren en tuinmolentjes bouwen. Als deze opgeleverd werden moest er eerst een gezamenlijke foto van gemaakt worden. Zondagse kleren aan en ,,Flash” Je ziet hier op de foto het bewijs dat het molenvirus vele generaties verder is gegaan. Op de foto: Bas in ’t Veld, Bert in ’t Veld, Gabrie in ’t Veld en Arie in ’t Veld. Begin 60er jaren. Fotoarchief: GIV.

Ingekleurd Arie in`t Veld

Gabrie in`t Veld: ,,Stengelknollen” Ofwel ,,Aardappelen” Dankzij de Inca’s hebben wij sinds 1530 mede door de Spaanse ontdekkingsreizigers de patat leren kennen. Tevens is deze niet meer weg te denken uit onze westerse samenleving. De aardappel is wereldwijd het belangrijkste voedselgewas na rijst , tarwe en mais. En zo moesten in de Polder de nieuwe aardappels met de riek uit de grond omhoog gewipt worden om daarna in ’n korf af te voeren. Bepaald geen licht werk! Jaren later kwamen de eerste rooiers achter een paardenspan om de boer te ontlasten van het gekruip door de losse klei. Tegenwoordig rijden er machines door het aardappelland voor een aanschafprijs waar je vroeger héél Maasdam voor had kunnen kopen. De uiteindelijke vooruitgang! Op de foto: Bastiaan (Besjaan) in ’t Veld, Piet Kooijman, Jafet van der Heiden, Cornelis van Drongelen, Grootgrondbezitter Cornelis Vogelaar en onder Jan van Drongelen (later begrafenisondernemer) Fotoarchief: Adri Barendregt / Research: GIV. Rond 1926

Gabrie in`t Veld: ,,Jan met de pet” Een hele dag in het malen en mixen van meel en veevoeders resulteerde dat je eruit zag als een witte meelmuis. Je moest een pet inclusief overall dragen anders kwam je de thuis de huiskamer niet meer in. Petten waren hoofdzakelijk tegen de kou en het beschermen van je ogen. En als je meelzakken moest sjouwen op je schouder beschermde de scheefgezakte pet je haar tegen vervuiling. Je ging uiteindelijk maar een keer per week in de teil. Petten waren vroeger het hoofddeksel voor de lagere arbeidsklasse. Als je wat voorstelde droeg je ’n hoed. Maar sinds enkele jaren is de platte pet weer herboren. Mede door invloed van de Netflix-serie ,,Peaky Blinders” is de pet weer terug in het huidige straatbeeld. Op de foto Veevoedermaalderij Gebr. Reedijk met v.l.n.r.: Cor Reedijk, (vader) Hendrik Reedijk en Wout de Graaf. Dit was de installatie van een nieuwe hamermolen geleverd door H. Barth uit s’ Gravendeel. Hiermee konden ze op een efficiënte manier granen verpulveren tot veevoeder. Fotoarchief: Jan de Koning / Research: GIV/JIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Maashaven” Als je dit schip zo ziet denk je op z’n minst dat dit aan een grote rivier is. Niets is minder waar, want het is bij de Binnenmaas aan de dorpsstraat in Maasdam. Op deze plek waar vroeger de familie De Pee een boerderij had, was men gespecialiseerd in vlasverwerking en overslag. Dit transport was vroeger heel normaal omdat de Binnenmaas een open verbinding had met de oude maas. De schutsluis bij Puttershoek en de draaibrug onder Maasdam vormde de enige belemmeringen voor de scheepvaart om op deze los-plek te komen. Door de stormvloed in 1953 werd het gehele traject ontsloten van het grote water. De schutsluis en de draaibrug zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor een vaste verbinding. Zelfs in Puttershoek moest een hele straat opgeofferd worden voor het aanleggen van een nieuwe veilige waterkering. Het nieuwe ,,Deltaplan” Hedendaags zullen we dit soort schepen niet meer zien varen op onze Binnenmaas. Mede omdat we vandaag de dag zelfs een sloep met behoorlijke diepgang al gauw vast zien lopen in dit ondiepe binnen-begroeide-bedijkte meertje. Op de foto zie je de gehele familie de Pee meebuffelen om een schelf vlas voor het donker te lossen. Een echt ambitieus familiebedrijf! V.l.n.r: Arjaan Kleinendorst, Thijs en Joost de Pee, Piet de Pee, schipper Jaap Meuzelaar, Siem Kleinendorst, Gijs de Pee, Maria de Pee Ldr., Marie de Pee-Vermaat, Op de schelf: Leen de Pee, Joost de Pee en Griet Hollestein. Op de schuit: Jan Kleinendorst, Piet Kleinendorst en Dhr. Meuzelaar. Fotoarchief: N.de Regt / Adrie Barendregt / Research: GIV

Huib Wolf: Hoewel het Maastrio al eens voorbij gekomen is, had ik deze “reclame-strooikaart” nog niet gezien

Gabrie in`t Veld: ,,Het Hoekie” Op het hoekie, ofwel de driesprong Ritselaar, Zuiddijk en Zwanegat werden vroeger altijd foto’s gemaakt. Net als een drie landen punt. Het toeristische ,,Vaals” van de Polder. Dat was het plekje van samenkomen en plannen wat het weekend ging brengen. Elke keer betrap ik mijzelf op het feit dat ik er niet achter kom wie dat kleine manneke is op de schouders van Dingeman Goud! Weet u meer? V.l.n.r: Jan Steenhoek, Leen Rozendaal, Dingeman Goud, Bas Preesman, Kees Preesman, Arie Kuiper en onderaan Koos Belder. Niet helemaal scherp gemaakt, maar wel mooi! Fotoarchief: L. Plaisier-Rozendaal / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,The Young ones” van Sir. Cliff Richard & The Shadows zou zomaar de foto van de hoes kunnen zijn van deze fameuze Britse band. Maar nee!, het zijn onze Polderboys uit ditzelfde tijdperk tijdens de bruiloft van Cor en Jenny Kuiper in 1969. Dezelfde brilmonturen als Hank. B. Marvin en gelijkwaardige maatpakken zoals The Shadows zich graag lieten zien. Voor de authentieke danspasjes was het hier op de foto nog te vroeg. Later in de tijd met de vogeltjesdans werd dit wat eenvoudiger. ,,Changé” Op de foto v.l.n.r. Jan Los, Jan Slooter, Jaap Reijerkerk en Koos van der Ree. Fotoarchief: J. Kuiper / Research: GIV.

Ingekleurd

Gabrie in`t Veld: ,,Een Bizarre Brand” Zoals hier onder gepubliceerd in Het Vrije Volk van 30 November 1955. In de nacht van 28 op 29 november brandde de oude Hofstede van de familie A. Steenhoek inclusief 22 koeien en enkele huisdieren in een paar minuten tot de fundering af. Denk erover dat dit een rouwproces was. Want ook koeien staan op een boerderij gelijk aan huisdieren. Je houd van ze alsof het je kinderen zijn. Dat komt omdat je koeien soms generaties lang meemaakt. Je krijgt een bijzondere band met ze. Bizar dat in deze tegenwoordige tijd vele boerderijen inclusief hun dieren opgedoekt zullen worden om huizen te kunnen bouwen. Kan me voorstellen dat dit enorm veel verdriet brengt. Foto archief: Arie en Nel Naaktgeboren / Het Vrije Volk. Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Verleden is weer heden” Dagelijks rijden de verhuur-Solexen weer door de polder of de tijd heeft stilgestaan. Nu met iets meer eigentijdse motortjes. Als je vroeger een vuile bougie had duurde het honderden meters voordat je deze gemotoriseerde fiets opgang had. Het heeft in onze jeugd heel lang geduurd voor we zo’n overjarig stuk schroot konden aanschaffen om door de boomgaard te crossen. M’n vader vond het maar onzin. Maar wij zagen het als een vroege behendigheid zoals we bij onze oom en tante op Tiengemeten aangeleerd hadden. Daar kon je immers met je tiende jaar al een auto besturen zonder rijvaardigheidsbewijs. En zo geschiedde het! Hier op de foto mijn ome Piet Hoogvliet en tante Maaike in ’t Veld tijdens hun verkeringstijd toeren op een Solex door het Kralingse bos. Wat ’n plaatje! Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,De Narrenslee” Als u nu denkt dat is een lolbroek op een arrenslee dan heeft u het helemaal mis! De menner van de arrentikker ( Leen Rozendaal ) was bloedserieus omdat het eigenlijk een prestige sport was. Veelal ring-steek wedstrijden tijdens de stevige vorstperiode als de Binnenmaas een dikke ijsplaat was. Daar kon je prijzen mee winnen en een neut of tien! Maar de Narrenslee heeft te maken met de bellen (narren) die op het paardentuig zaten. Tijdens de sneeuwperiode was dit een soort waarschuwingssignaal voor andere weggebruikers. Let op! Aan de kant wij komen er aan! Want in de sneeuw met je muts over je oren hoorde je niet dat er zo’n groot span achter je zat. Met het geluid van de bellen kon je tijdig aan de kant springen. Ik heb hier een vaag vermoeden dat het paard en slee niet van Leen was maar van Boer Zeevaarder aan de overkant van Mijnsheerenland. Die had er zo een! Het zou zomaar kunnen zijn dat ook deze slee nog bestaat. We vragen het aan Jos Schelling. ( Jaartal 1950 ) Fotoarchief: L. Plaisier-Rozendaal. / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Rietzeilen” Nou stond rietzeilen voor héél iets anders dan hier op de foto! Als je als jonge vent net verkering had, ging je op een zonnige middag niet bij je ouders in de tuin hangen maar lekker met je bootje rietzeilen aan de Binnenmaas. Het bootje diep de rietkraag in zodat niemand je kon zien wat je uitvrat. Tenminste dat dacht je! Genieten van alles wat de Polderse natuur te bieden had! Hier op de foto de jonge vrijgezelle gebroeders in ’t Veld die nog op zoek waren naar een vogeltje. Maar je moest eerst wel laten zien dat je een leuk bootje had en enigszins aanleg om te zeilen. En zo geschiedde het. ,,Adverteren is Begeren” Mooie foto met vastgeknoopte zeiltjes! Op de foto: links: Joh in ’t Veld en Janus in ’t Veld. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Naar de Noordpool” Altijd was er al een wens om naar het noorderlicht af te reizen. Maar dat was toen net zo’n reis als nu naar de planeet Mars. Er werd handig op in gespeeld door uitbaters van regio-attracties in grotere toeristengebieden. Daar hadden ze een decor van een Fokker zeven nageschilderd waar je op de foto ging voor een dubbeltje ofzo. Volgens mijn fantasie zijn het de fietsenmakers Wilbur & Orville Wright die voor het eerst de oceaan overstaken. Anthonie Fokker hield de kist in evenwicht. Toch schitterend zo’n foto! Toen ik op de lagere school zat gingen we met het schoolreisje naar de speeltuin ,,De Zoete Inval” in Halfweg (Haarlem) en kropen we ook in zo’n modelvliegtuig voor een foto voor thuis. Een vliegtuig is magisch! De tijd is niks veranderd! Op de foto v.l.n.r. Wijnand Belder, Wout Maijers en Jaap den Ouden. Zeldzaam dat deze foto is bewaard. Fotoarchief: Koos Belder Wzn / Cora Mast / Research GIV. Omstreeks: 1920.

Gabrie in`t Veld: ,,Peaky Blinders” Deze mannen zouden zomaar figuranten kunnen zijn uit de succesvolle filmserie van Netflix. Dit is typisch de stijl van de jaren twintig. Op maat gemaakte jasjes, grote overjassen, zijde stropdas of sjaal, hoge klokbodembroeken en vooral platte petten. Het is nu vandaag de dag opnieuw weer het modebeeld. Niet wetende dat wij nu naar hen kijken als een stel mode iconen. De man rechts draagt aan zijn linkerarm een rouwband. Het zou zo maar kunnen dat er een familielid was overleden in zijn familie. Als je heel goed kijkt zie je wie de man in het midden is. v.l.n.r: Aart Hitzerd, Bas Dorst en Wout Maijers Foto is waarschijnlijk uit de jaren 20. Fotoarchief: Koos Belder Wzn / Cora Mast / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,De buurt en z’n familiefeesten” In de polder was er altijd wel een echtpaar welke hun bekroonde jubileum vierde. De gehele familie, maar ook de hele buurt was daarbij uitgenodigd. En gezellig was dat! Men ging naar de Rank en liet het Maastrio optreden. Dat was bekend terrein en de liedjes waren herkenbaar en werkte als een Jukebox. Je gooide er ’n muntje in en er kwam altijd wel ’n bekende deun uit. Het hoedjesspel en katootje van de botermarkt gingen erin als koek. Nummers die je eindeloos kon rekken. Zo hier op deze foto ook! Men had niet zo veel méér dan hard werken voor de eerste levensbehoeften. En een feestje was een feest met grote hoofdletters! Op de foto: v.l.n.r. Teuntje Belder, Jan Kuiper, Wijnand Belder, Arie van der Ree, Jo Kuiper, (Boven) Leen Belder sr, Arie kuiper en Dingeman Goud. Met dank aan een uitzonderlijke fotocollectie van Koos Belder (zoon van Wijnand Belder) en Cora Mast. Jaartal omstreeks 50/60. Research: GIV

Bas in`t Veld: Aoigie, Besjaan en De Poldermeute waren ook Top Of The Bill op totaal drie carnavalbals in de Hoeksche Waard.
Goed om te vermelden is dat door de tijd gebleken is dat alle artiesten heel gewoon gebleven zijn

Hier kunt u de carnavals hit beluisteren.

Bas in`t Veld: Vroeger woonde bij ons in de buurt een man die leed aan ‘de ziekte van Scheuerman’, een groeistoornis aan de wervels in het bovenste deel van de rug. Als we dan aan mama’s vraagden ‘Mama wat heb die man? dan werd nog al eens gezegd: ‘die man heb een geheime zender op z’n rug’. Maar zoals het RD ons bericht in 1981 was er ook een echte geheime zender aktief in de regio. Buiten 500 gulden boete zat aan dit strafbaarfeit ook een uitsluiting van 25 jaar werken in overheidsdienst vast. Met aftrek van 3 jaar amnestie wegens goed gedrag kon ik pas in 2003 aan de slag bij de gemeente Oud-Beijerland.

Gabrie in`t Veld: ,,Nieuwe Buren” Niet de dramaserie van NPO maar echte nieuwe buren in onze buurtschap. Ritselaarsdijk 13 heeft sinds maandag 15 februari 2021 nieuwe bewoners. Namelijk Dave en Anette Polet en hun twee kinderen. Het prachtige authentieke huisje uit de dertiger jaren, gebouwd in opdracht van mijn opa en oma is vanaf nu uit de familie in ’t Veld. Het huis wat een karakteristieke bouwstijl heeft blijft gelukkig onveranderd bestaan. En dat is mooi! Hun huidige huis aan de polderdijk (oude Rechthuis) is ook door de jaren heen ook onveranderd gebleven en dat verdient hulde. We wensen de familie ook veel succes met de verbouwing en daarna veel woongenot voor de toekomst. Bert en Marianne in ’t Veld zijn inmiddels ook verhuisd naar Oud-Beijerland. Ook hun wensen we alle geluk en gezondheid voor de toekomst. Op de foto (rechtsonder) een melkbussenrek en koelplek waar de volle melkbussen in een soort uitgegraven waterbak koel gehouden werden. Dit voordat ze opgehaald werden door melkrijder Bas van der Linden. Die bracht de ijzeren bussen weer naar zijn ome Gerrit in de zuivelfabriek in Cillaarshoek e.o. weer later in Maasdam. Geheel rechts Aagje Maria in ’t Veld van Beek. De foto is uit 1944. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,De Twijgjes” En zo kregen de zijtakjes weer nieuwe scheutjes (liefdes) en daarbij een nieuw leven. M’n moeder zij altijd: Geniet van je jonge leven het is maar eenmalig en zo voorbij! En inderdaad ze had gelijk. Zelfs ik zeg het nu ook! Hier op de foto einde 20er jaren de eerste volwassen kinderen van Arie en Aagje in ’t Veld. (zie ook vorige foto bij hun boerderij) Aart Adrianus (officieel het tweede kind) kreeg verkering met boerendochter Grietje Belder uit Maasdam, Maaike Adriana met bakkerszoon Pieter Leendert Hoogvliet uit Maasdam en Adriana Martha met Drankenleverancier Pieter de Graaf uit Zuid-Beijerland. En zo vonden ze allemaal hun eigen levensweg. Vrijwel direct na hun huwelijk namen Pieter en Adrie het café aan de oude haven van s’ Gravendeel over en kregen een druk arbeidzaam leven. Aart werd uiteindelijk 83 en zijn zussen allebei 90 jaar. Foto v.l.n.r: Piet de Graaff, Piet Hoogvliet en Aart in ’t Veld Onder: Adrie in ’t Veld, Maaike in ’t Veld en Grietje Belder. Mooie Symmetrie! Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Effe de geit verpinnen” Even de geit verpinnen zeiden ze vroeger als de mannen buiten gingen plassen. Maar in werkelijkheid stond de geit aan een ketting met pin in de grond verankerd om zo een cirkel gras te verorberen. Als de cirkel kaal was sloeg je de pin en de ketting weer op een ander plek zodat de geit daar verder kon foerageren. Maar meestal hadden de boeren een geit voor de melk en soms als gezelschapsdier. Hij mekkerde al op een kilometer afstand. Hier een foto met zo’n gezelschapsdier samen met m’n Oma Aagje in ’t Veld-van Beek in haar jonge jaren. De foto is genomen in de boomgaard achter het huis aan de Ritselaarsdijk 13 rond de jaren 35. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: (Niet) ,,Helemaal vergeten” We gaan natuurlijk allemaal een keer dood. Maar we leven voort in foto’s en herinneringen. Waardoor we weer deel uitmaken wat voortleeft. En dit is eigenlijk wat we hier elke dag op deze facebook-pagina bekijken en bewonderen. Dus we gaan niet echt uit beeld! Het maakt hierdoor alles wat lichter te bevatten! Als je deze foto uit ’53 goed observeert zie je wat een geluk zij toen ook uitstraalde. Spaanse griep, oorlog en een flinke watersnood overleefd. Ongeveer acht tot tien jaar van hun jonge leven ingeleverd! Maar ze bleven niet treuren. Men wist niet beter en er scheen licht aan de horizon. Hier op de foto een feest aller feesten. De zilveren bruiloft (1953) van Pieter en Maaike Hoogvliet in ’t Veld uit de Polder in het Dorpshaven-café aan de Bevershoek in s’ Gravendeel. Op de foto 58 feestgangers waar wij er de helft van weten. Wat weet u nog te herinneren? Onder deze foto de namen en de nummers. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Weet u namen?

Gabrie in1t Veld: De Trouwkaart van Piet en Maaike Hoogvliet.

Gabrie in`t Veld: ,,Eiers Garen” Ofwel eieren verzamelen! Iedere boer had wel een kippenhok op z’n erf staan voor handel of eigen gebruik. Je moest ze tijdig uitrapen anders bleven de dames zitten om te broeden. Mits er natuurlijk een haan bij liep! Nu bestaan er bruine en witte eieren wat vele vragen oproept. Ze smaken hetzelfde maar de bruine zijn duurder als de witte. Dat komt omdat de bruine meisjes groter zijn dan de witte dames en daarom meer graan nodig hebben voor de ei productie. Dus hier op het plaatje was de voedseltransitie niet erg van deze tijd. Het mocht nog wat kosten! Op de foto: Janus in ’t Veld voor het kippenhoek wat in de jaren zestig omgebouwd werd tot weekendhuisje. Dat bracht meer op dan eieren. Het waren twee huisjes onder een dak bewoond door de families Adriaan de Wit en Max Spronk uit Rotterdam. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Broekspijpen dicht” Anders schijt je in je broek! ging hier niet meer op! Er zaten geen pijpen meer aan de broek, maar wel in de mondhoekjes van die schoffies. Jo en Cor Kuiper omstreeks 1935. Toen was het promoten van roken nog heel normaal. Er stond altijd wel ’n doosje Golden Fiction of Chief Whip op tafel. En een klassieke tafelaansteker niet te vergeten. Ik denk dat deze sigarettenmerken nog in Cillaarshoek bij het streekmuseum te koop zijn, wat denkt u? Een mooie momentopname aan een onverharde Zuiddijk. Fotoarchief: Jen Kuiper / Research: GIV.

Jaap Reijerkerk: Ook dit is van de sint Anthoniepolder.

Gabrie in`t Veld: ,,Tomografie” Ofwel het kunnen berekenen met kloppen op de stam of de boom hol was. Nu in het heden gaat dit met moderne technieken zoals röntgen en echografie. Zoals de houthakkers van vroeger met de bomen omgingen zo roekeloos gaat het er nu aan toe. Soms wordt de lijst van markante bomen in Nederland op een onnozele manier vernacheld door vele projectontwikkelaars, stedenbouwkundigen en minder ontwikkelde hobbyisten. Gewoon omdat ze in de weg staan bij hun doelstellingen. En dit is hedendaags meer regel als uitzondering! Hier een mooie foto hoe het vroeger aan toe ging in de polder. Holle bomen waren gedoemd om met harde stormwind om te waaien. Soms met alle gevolgen van dien. Er was in de polder een vaste ploeg van houtbewerkers. Je had de rekenaars, de handelaars, de zagers en de hakkers. De buitenste personen waren hier op de foto erg aan elkaar verweven. Rechtsbuiten staat de handelaar en linksbuiten staat de rekenaar en tomografist. Zo had de ene de andere nodig om er een verdienmodel uit te halen. Beide waren tot elkaar aangewezen. De rekenaar deed ook de verloning voor de hakkers en de zagers. En zo was er economie in de polder! Je ziet dat de boom op de foto wel héél erg hol was. Er kon een mens zich in verstoppen. Wij deden dat ook in onze jeugd in de hooistoven (oude knotwilgen) aan de dijk. Dit waren populaire verstopplaatsen tijdens bussie-trap. Soms kon je daar moeiteloos rechtopstaand in verstoppen zodat je een onderdeel van de boom leek. Mooie foto en mooie tijd! Op de foto: Besjaan in ’t Veld, Japhet van der Heiden, Onb, Ewout van Luik, Onb en Dirk Quartel. Schroom niet om de ontbrekende namen door te geven! Fotoarchief: Marja Gerards / Research: Adrie Barendregt / GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Spoorloos” In m’n zoektocht kwam ik op het spoor van verschillende huwelijksaktes van oude families, waaronder ook mijn verre familieleden. Toen stuitte ik op de huwelijksakte uit 1838 van mijn oma’s opa. Dat dit allemaal gedigitaliseerd is vindt ik een wonder. Maar zelfs later vond ik de oude huwelijksakte van mijn Opa en Oma in ’t Veld. 28 Mei 1903. Nooit verwacht dat dit nog zou bestaan, laat staan vinden. Op die akte kan je ook lezen dat de gehele stamboom garant stond door het tekenen van deze overeenkomst. Ik wist wel wat van horen zeggen, maar niet of het ook wel waarheid was. Maar hier het officiële bewijs! Getekend door: Arie in ’t Veld (bruidegom,Aagje van Beek (Bruid) Adriana Naaktgeboren (Moeder bruidegom), Hendrik van Beek (Vader van bruid) en de getuigen: Pieter Jacob in ’t Veld (Broer van bruidegom), Jan Groenenboom (Zwager van bruidegom), Cornelis Kuiper (Oom van bruid) en Leendert Rozendaal (Zwager van bruidegom). Dit verhaal is om te laten zien dat de meeste namen in de polder ook bijna allemaal familieleden waren. Grote gezinnen in een kleine actieradius! Duidelijk is nu ook dat de familie Jan van Beek Hndr.zn op 23 december 1838 op de boerderij aan de Zuiddijk 31 kwam. Hier hebben dus een kleine honderd jaar drie generaties van Beek gewerkt en gewoond. Fotoarchief: Regionaal Archief Dordrecht / Research: GIV

Georges Delfosse: Dit is mijn betovergrootmoeder Catharina Rosbach. Ze werd geboren in 1852 in Sint-Anthoniepolder. Haar grootvader had zich daar gevestigd vanuit Dordrecht, zijn vader kwam uit Schleiz, Duitsland. In 1877 trouwde Catharina met Jacob den Haan. Catharina had vooral veel zussen, tantes en nichten. De naam Rosbach komt weinig meer voor in de Hoeksche Waard.
Zijn er nog afstammelingen van de familie Rosbach in Sint-Anthoniepolder?

Gabrie in`t Veld: ,,Stamboom bouwen” Vanaf 28 mei 1903 was het huwelijk tussen Arie in ’t Veld en Aagje van Beek (Opa en Oma) een feit. Zij kregen tijdens hun huwelijksjaren negen kinderen waarvan er drie op zeer jonge leeftijd vroegtijdig kwamen te overlijden. Nu weet je pas beter waarom de mensen vroeger somber gekleed waren. De glans was eraf! Hier op de foto aan de Zuiddijk 31 v.l.n.r: Aart Adrianus in ’t Veld (1905), Arie in ’t Veld (1882), Maaike Adriana in ’t Veld (1906) (met hoed), Aagje in ’t Veld van Beek (1883) en op schoot Adriana Martha in ’t Veld (1908). De foto is ongeveer rond 1910 gemaakt. Fotoarchief: Familie Hoogvliet / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Piet van Koppen” ofwel Pieter van Jacob den Ouden. Tussen het huis (met het witte overstek) en de schuur van Pieter den Ouden ligt een flink eind lopen. Dat komt omdat de schuur behoorde tot een oude boerderij van Bastiaan Monster. (1815/1835) Vandaar dat gapende gat daartussen. De boerderij schijnt gedeeltelijk afgebrand te zijn en als bouwval verkocht aan de toenmalige eigenaar van nummer 13. Daarbij heeft de overgebleven schuur zelfs nog het eigen huisnummer behouden. Namelijk nummer 15. Wie dit onroerend goed destijds heeft aangekocht is niet helemaal duidelijk. Het kan zelf een eerdere bewoner, de familie Kooik zijn geweest of Cornelis den Ouden. We weten het helaas niet. Thans is het woonhuis inclusief de schuur nog steeds bewoond door Marie Prins-den Ouden. Het mooie verhaal dat bij tuinwerkzaamheden een stuk muur inclusief fundering naar boven kwam bevestigen onze bevindingen. Van ongeveer 1864 tot 2021 woont hier op dezelfde plek nog steeds de familie den Ouden. En dat is uniek! Het tijdsbeeld van de foto is niet bekend, maar ik schat het rond 1910. Fotoarchief: Jan de Koning. Research: M. Prins den Ouden / GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Vijf Cent” Hier staat voor vijf cent zegt men weleens! En dat klopt als ’n bus. Want hier op deze indrukwekkende motorfiets zitten vijf kinderen op ’n rij van Cent en Teuntje Reedijk uit het Zwanegat nummer 41. Met zo’n indrukwekkende Jawa 353 motorfiets maakte je de buurt wakker. Het zorgde voor reuring. Want wie wilde niet zo’n prachtig snelheidsmonster hebben. Het was het moment dat deze jongens hun kans zagen om zich te vereeuwigen met dit blinkend vehicle. Het waren prachtige sportieve fietsen met tweetakt motoren gemaakt in Tsjechië onder licentie van Auto Union. Later werden ze vooral populair onder de ijsracers. Hier op de foto de motorfiets van Arie Groenveld die op visite was bij Besjaan in het Zwanegat. Arie is getrouwd met Marie van Klaartje van Etten-in ’t Veld. Klaartje was de zus van Besjaan, vandaar. Op de foto voor hun ouderlijk huis v.l.n.r: Arie, Hans, Cor, Teunis en Chris Reedijk. Prachtige foto! Fotoarchief: Marja Gerards / Research: Adrie Barendregt / GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,De Zuid(Ree)dijk” Zoals vele boerderijen verdwenen zijn, zo zijn er vele niet meer te herkennen zoals ze er vroeger uitzagen. Dit is zo’n mooi voorbeeld. Rond 1800 stonden hier achter deze boerenstee (foto) nog twee fraaie andere boerderijen. Nu niet meer herkenbaar en helemaal niet als je er hard voorbij rijdt. Deze foto is overigens gemaakt in de jaren dertig van de vorige eeuw. Hier woonde héél vroeger rond 1810 Teunis Dekker. Een Bouwman (Landbouwer). Maar jammer genoeg is tussen 1835 en 1900 niet te achterhalen wie er toen woonde en werkte. Pas vanaf 1900 staat weer geregistreerd dat er ene Cornelis Reedijk vestigde met zijn vrouw Geertrui van der Wilt. Waarschijnlijk is toen de handel in veevoer begonnen. Achter de (Reedijk) boerderij stond nog een oude boerenstee van de erven van Aart in ’t Veld Dirkzn. Die boerderij is later gekocht, deels gesloopt en ook bij het bedrijf betrokken. Door de jaren heen is ook de maalderij met opslagplaats diverse keren aangepast. Uit het huwelijk van Cornelis en Geertrui werden Hendrika, Adrianus en Hendrik geboren. Hendrik werd uiteindelijk de troonopvolger! Pas toen Hendrik trouwde met Cornelia Bastiaantje Zevenbergen kwamen zij op de boerderij en kregen een zoon Cornelis Jan Reedijk. Die trouwde later met Marie Goud uit de zuiddijk 31 en namen later het ouderlijk goed weer over. Thans is het complete bedrijf geheel opnieuw opgebouwd met moderne bouwmaterialen. Het bedrijf is nog steeds een vee-dierenvoeder leverancier voortgezet door Kees van Heesen. Wordt vervolgt! Fotoarchief: Jan de Koning. Research: Adrie Barendregt / GIV.

Onderschrift onder de volgende foto.

Gabrie in`t Veld: ,,Zuid(Ree)Dijk de Maalderij” Het vervolg! Naast de boerderij van Cornelis Reedijk stond nog een oude boerderij van Adriaantje Schelling. (meisjesnaam) Beter bekend als de erven van Aart in ’t Veld Dirkzn. Later werd deze boerderij aangekocht door Reedijk en deels of helemaal vervangen voor een veevoeder meng-maalderij. Je ziet op onderstaande foto’s dat de industrialisatie duidelijk aan het huishouden was. Van Maalstenen tot hoge stalen elevators. In sommige gevallen werd de aandrijving aangepast van stoom naar diesel en uiteindelijk naar elektrisch. Een dak omhoog en een aflaat erbij. Iedere 10 jaar werd de boel aangepast om de snelle veranderingen bij te houden. Niet zo veel anders als in onze tegenwoordige tijd. En ook zij hadden tussendoor te maken met een griep-pandemie van niet geringe omvang. Maar de economie ging toen ook gestaag door en de concurrentie keek over de schouder mee. Je moest bijblijven. Je ziet op de eerste foto een Ford Ton-Truck (rond 1925) en op de tweede foto (rond 1935) weer een schamelwagen voor paarden staan. Weliswaar met luchtbanden. Maar je ziet dat de karren nog lang in het straatbeeld bleven. Op de foto waarschijnlijk de Reedijken en een werknemer. Wie het weet mag het zeggen! Nu is er in het huidige bedrijf geen maalderij meer. De silo’s gingen met de laatste verkoop naar Familie den Hartog aan de Hoekseweg en het kleine spul verhuisde naar verzamelaars of liefhebbers (Molenaars) en schroothandelaars. Volgende keer gaan we naar de buren. Piet (van koppen) den Ouden. ,,van Koppen” bedoelde ze Jacob z’n vader mee. Fotoarchief: Jan de Koning / Research: GIV/JIV.

Bas in`t Veld: Nog ver voor Gerard Cox kwam met ‘Het Hoekschewaardlied’ was er al ‘Het Binnenmaaslied’. Deze tekst kwam uit de koker van een van de bewoners van de zomerhuisjes aan de oever van de Binnenmaas. ‘ n Tekst waar wij ons helemaal in kunnen vinden. Met die aantekening dat wij (als polderbewoners) er gewoon bleven verblijven

Gabrie in`t Veld: ,,Stier Piet” Als stier Piet moest komen zocht je als klein kind al gauw dekking achter een muur of boom. Een brok geweld met maar één doel! Juist! Met z’n kleine Ferguson en hoge stierenwagentje kwam Dingeman Goud regelmatig langs om de koeien te voorzien van jong grut. Met het niveau van ,,Totilas” was Piet de enige in de buurt die in aanmerking kwam voor het mooiste nageslacht onder de Polderse koeien. Ik dacht altijd: Hoe hou je zo’n kolos in bedwang met zo’n klein stokje? Dingeman was gewoon een soort Dirigent met een baton. Een Maestro! Er waren ook koe-architecten ( Jan Steenhoek en Piet van der Star ) weet ik nog wel die de vlekken nauwkeurig wisten te schetsen. Geen kruisje, maar de vlekken op de juiste plaats! Dit was voor het paspoort van de jonge kalveren. Zonder een schets mocht je dit jonge vee niet meer vervoeren. Opgericht in 1874 en weer onder fel protest afgeschaft in de negentiger jaren van de vorige eeuw. Toen werd het schetsen vervangen door een geel kenteken gelijk aan een bromfiets. Geen gezicht! Tekst op het bord: x PIET x Geb: VM Kuperus 3240 M11aC 146831 Eig: A.A. Goud
Fotoarchief: L. Plaizier-Rozendaal / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Op het randje” van de polder staat nog steeds ongerept een boerderij als ooit tevoren. Rond 1800 woonde en boerde daar de familie Slooter-Monster. Het gebied behoort eigenlijk tot het Munnikenland van Westmaas. Maar omdat het buitengebied was hoorde het automatisch meer bij de Sint-Anthoniepolder. De oude Ryselaere overgaand in de nieuwe Ryselaere. Hoe verklaar je zoiets? Een stukje dijk van ongeveer 800 meter welke tijdens de middeleeuwen de oude Ritselaar en de Sint-Anthoniepolder verbond. Dat moet het geweest zijn, een soort bypass. Daarvoor was het waarschijnlijk drassig en zompig gebied. Met de aanleg van de nieuwe Ritselaar is hiermee ook een waterkering ontstaan zodat het Oudeland droog bleef. Ik denk: Twee vliegen in een klap! Plus dat deze Ritselaarsdijk meer zijn bekendheid genoot door de hoog overhangende appelbomen. ,,De Appeldijk” Hier op de foto drie generaties van bewoners die de boerderij tot aan vandaag de dag gerund en onderhouden hebben. (1965) Achter het stuur van de Ferguson Arie. P. Buurman. Rechts: Koen Verhorst en in het midden Arie Verhorst. Later hebben Koen en zijn vrouw nog een tijd in de Zuiddijk gewoond. Fotoarchief: Jan de Koning / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Trefpunt de Driesprong” Rij maar naar den hoek en dan zien we elkaar dáár wel! Zo ging dat vroeger in het Zwanegat! Ieder voor zich fietste we naar de driesprong Zwanegat, Ritselaar en Zuiddijk. Dat was een ontmoetingsplek waar generaties lang (onbewust) werd afgesproken wat de plannen waren voor de avond of het weekend. Zo deden we op de driesprong in onze jeugd bussie-trap of belletje-trek! Een soort van verstoppertje waar je onder de bulten thuiskwam van de brandnetels. Daar sprong je vol adrenaline middenin om te ontkomen aan een boze buurman/vrouw. Maar ja je was jong! Hier ze je dat het van vele generaties was, niks nieuws dus. Een prachtige heldere foto die volgens onderzoek gemaakt werd door een stadse jongen die aan de Binnenmaas een zomerhuisje hadden. Want in de buurt waren bijna geen fotocamera’s. In de steden waren ze vaak verder dan op het platteland. Speciale gebeurtenissen werden hier meestal vastgelegd door een professionele fotograaf. En zo kwamen er mooie groepsfoto’s. En dit is wel een ontzettende leuke foto: Boven: v.l.n.r: Dingeman Goud, Cees Preesman, Arie Kuiper, Leen Rozendaal, Koos Belder, Bas Preesman en Leen Preesman. Onder: Klein ventje nb, Leen Belder, Fotograaf nb, en nb. Ik hoop dat iemand de onbekende namen kent. Ik hoor het graag! Fotoarchief: L. Plaizier-Rozendaal / Research: Koos Belder / GIV.

Bas in`t Veld: Dat het Buurtfeest van de polder een serieuze zaak was zien we hier wel op de begroting van 1977. De weinige restjes werden de zondag erop leeg gemaakt door mensen van de organisatie en entourage.

Gabrie in`t Veld: ,,De Pad op” of de weg op? De meeste wegen in die tijd bestonden louter uit alleen maar grind. Het waren paden of plattelandsweggetjes waar je altijd voorrang moest geven aan verkeer op verharde wegen. De kuilen en putten moesten maandelijks opgevuld worden met grind. Want die putten waren slecht voor de houten spaakwielen. Zo stonden er langs de weg langwerpige grindbakken waar met een kruiwagen en bats de zwakke plekken uit werden opgelapt. Zo was het onderhoud in handen van deCommissie tot wegverbetering. Een soort van voorloper van het huidige waterschap. Mijn ome Aart werkte daar. Vandaar deze wetenschap! Daar heeft hij gediend als wegbeheerder totdat het onderhoud overgenomen werd door Janus van der Straaten uit Bergambacht. De wegen werden vanaf toen gedompeld in teer met een dikke laag fijn grind. Vele autoruiten sneuvelde of je dak zat vol met klodders teer. Maar ja.. alles voor vooruitgang! Vraag me wel af of de wegen nu beter onderhouden worden dan toen! Hier op de foto zo’n oude grindpad. Ik denk de dertiger jaren. ,,Het Zwanegat” Voor de ouderlijke boerderij op de foto: Midden: Pieter Jacob in ’t Veld sr. Links: Pieter Jacob jr. en Rechts: Aart Adrianus in ’t Veld. Aart Adrianus was zuivelleverancier in Rotterdam en was later op 40 jarige leeftijd bij een noodlottig ongeluk om het leven gekomen. Fotoarchief: Leny van Nederpelt- in ’t veld / Frits van Kouwen / GIV.

Bas in`t Veld: Het Buurtfeest 1978 ,met hier een ontwerp voor de toegangskaart, stond voor een groot deel in het teken van vrij drinken. Het kleine woordje ‘zat’ staat echter voor ‘Zaterdag’.

Gabrie in`t Veld: ,,De Groente(man) van de Gatsedijk” Groenteboer Piet de Man had in de jaren 50 een goed lopend bedrijfje aan de Gatsedijk . Aan de grote schuurdeuren te zien moet dit Gatsedijk nummer 60 geweest zijn waar de firma Jans later is gevestigd. Het valt mij wel op dat twee personen later in de jaren meer interesse hadden voor horeca als zijnde AGF. Op de foto: Boven: v.l.n.r: Jan de Geus, Ai van der Wal (Posthoorn en t’ Centrum), Piet de man. Onder: Cor van der Wal (kind van Ai) en Rieka Jans v/d Stek (Café Opoe de Man) Ai van der Wal had nog een dochter die trouwde later met Jan van Vliet uit Klaaswaal. De van afkomst landbouwer, koos uiteindelijk ook het vak van Meester-Kastelein. Mooie tijden! Fotoarchief: Maasdam in vroeger tijden/GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Bakkietijd” Rondom de Sint-Anthoniepolder stonden naast de huizen maar ook tussen de weilanden redelijk grote boomgaarden. Doordat het agrarische klimaat jaarlijks veranderde moesten de boeren nogal eens overschakelen naar een andere inkomstenbron. Het meest bekende was het vlas. Een oer-product van de Hoeksche Waard. Daar waren we bekend mee geworden. Dit heeft ook jaren lang geduurd voor deze productie was uitgeput. Zo was de fruitteelt ook een populaire bron van inkomsten. Fruit was gezond en het buitenland vormde nog geen enkele bedreiging. Net zoals het verliep met het vlas. (opkomst kunstvezel) Totdat de grenzen opengingen en een Europees systeem de toegang gaf voor internationale import. Dagelijks het gehele jaar betrouwbaar en goedkoop fruit op de schaal. Zo werden uiteindelijk in de 70er jaren de meeste boomgaarden geruimd voor een aantrekkelijke rooipremie waarmee de fruittelers konden herinvesteren in een nieuwe inkomstenbron. Een soort van opstartpremie! En dat gebeurde uiteindelijk op grote schaal. Boomgaarden werden hoofdzakelijk graslanden en een veelvoud aan koeien werd door het bedrijfschap geadviseerd. Met de wetenschap van nu weten we weer meer en begint het proces weer opnieuw. Dit is nog een mooie foto van de Zuiddijk bij de familie Boer in hun boomgaard net voor deze gerooid werd. Het was altijd gezellig weet ik uit eigen ervaring te vertellen. Koffie uit thermosflessen met ’n kurken dop (soms met vellen) en een lekkere koek Bastogne. Op de foto: Voor: v.l.n.r: Vrouw van Jan Vermeulen, nb, Henny Vroegh, Niek Boer, Pietertje Boer. Achter: Henny Mekking-Dorst, Nel de Klerk, Daan Reedijk, Mevr. van Driel, Henk Boer en Annie Dijkstra. Weet u de ontbrekende namen? Fotoarchief: Familie H. Boer-Herweijer / GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Als de kippen erbij zijn” Iedereen had wel wat kippen rond het huis. Ze voorzagen je van eieren soms ging een oudere in de oven. Je kon trouwens door de polder heenrijden en overal zag je koloniehokjes. Kleine compacte hokjes van twee bij een meter en ’n schuin dak waar bij schemer de kippen op stok gingen. Daar zaten ze veilig voor ongedierte omdat het hok hoog op pootjes van de grond stond. In het hok zaten lange latten waar de kippen op gingen roesten.(slapen) Achterop die kippen-villa’s maakte men legvakken met een beetje stro en een klep van boven om de verse eieren te vergaren zonder de kippen te verstoren. Die werden bij grote aantallen weer verkocht aan de melkboer of plaatselijke grutter. Je ziet hier op de foto een genoeglijke Dirk de Krijger genieten van zijn kippenkroost. Met een beetje graan uit een mok kon je ze de gehele dag om je heen laten scharrelen. Deze foto is gemaakt toen Cor en Dirk nog in de Koffieschuur (Prinsenhof) woonde. Daar achter staat het huis van Jacob Zevenbergen (Arjan Vermeulen), de wagenkeet (Henk van Dijk) en de boerderij (Eric Schaaij). Later hebben Cor en Dirk het een stukje grond gekocht tegenover haar broer Besjaan in ’t Veld en een nieuwe bungalow gebouwd. Dirk was metselaar vandaar! Mooi plaatje! Fotoarchief: Marja Gerards / Research: GIV.

Bas in`t Veld: Prijsuitreiking van de viswedstrijd georganiseerd door visclub ‘De Polderdobbers’ in 1985. Mij viel de eer te beurt de hoofdprijs uit te mogen reiken aan de kampioen van deze jaarlijkse wedstrijd Dhr. Cor Kuiper uit de Zuiddijk. Op de achtergrond deelnemers en afterparty bezoekers.
Met van links naar rechts, Leen Belder, Niek Boer, Jan Slooter en naast een onbekende jongen zien we Leen Rozendaal.

Gabrie in`t Veld: ,,De ceremoniemeester zelf in het huwelijk” De huwelijksdag van Cor en Jenny Kuiper- den Broeder. Op 9 april 1969 was onze ..Andre Rieu” uit de polder zelf aan de beurt. Daar trouwde hij met Jenny den Broeder uit Maasdam. Op de foto Cor in een limousine van Frits (de Pet) Niemantsverdriet. Frits was hier net weggestuurd naar huis om z’n vrouw het roer over te laten nemen vanwege onbehoorlijk gedrag. Frits kon namelijk nogal herrie maken onderweg en vond al gauw dat de polder van hem was. Ook dat speelde wel eens mee aan de dijk. Maar met Dirk Pot uit Puttershoek reed je toch het voordeligst. Namelijk 1 uur per kilometer. En zo komen wij aan deze mooie verhalen! Fotoarchief: Jenny Kuiper / GIV.

Gabrie in`t Veld: **,, ’n Appeltje voor den dorst” **Zo ging dat vroeger tijdens het fruitplukken aan de zuiddijk in de Polder. Trots als ze waren als de vele kisten weer vol waren om ze de volgende dag gesorteerd aan te bieden bij de veiling in Barendrecht. De kinderen gingen mee naar de boomgaard en waren altijd in de buurt van de ouders. Eigenlijk een eigentijds kinderdagverblijf. Ze waren er misschien niet van bewust, maar uiteindelijk best wel slim. Moeder kon thuis blijven werken en optimaal genieten van het opgroeien van haar kroost. En er kwam tevens enige inkomsten binnen. Mits er niet te veel van opgegeten werd natuurlijk. Op de foto: v.l.n.r: Koos Belder, Jo Kuiper, Cor Kuiper, Jo Belder, Teuntje Belder-Visser, Nel Quartel (de werkster van de Oudendijk), en voor: Martien Belder met daar naast Leen Belder. Mooie appeltjes! Fotoarchief: J. Kuiper / Research: Adrie Barendrecht /GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,Er op uit(je) Zwanegat” Het is van alle tijden dat de jeugd er op uit ging. Niet zoals nu naar festivals, maar naar recreatieve plassen waar het goed toeven was voor de polderboys. Ze dronken een fles of wat Heinekensbier uit de oude bekende bruine flessen en gingen goed gemotiveerd weer op huis aan. Kortom de tijd is niks veranderd. Uitgaan is van alle tijden, zelfs in zwart wit! Op de foto: Boven: Johan Zevenbergen (Helaas maar 23 jaar oud geworden) Beneden: v.l.n.r: onb, Jan Plaizier, Piet Zevenbergen, Leen Rozendaal, Jan Slooter en Jan Steenhoek. Wie weet de ontbrekende naam? Een prachtige scherpe foto! Fotoarchief: L. Plaizier-Rozendaal / Research: Adrie Barendregt / GIV.

Gabrie in`t Veld: ,,(C)old Case” Dit waren in de jaren 30 de krachtpatsers uit de polder. Mocht je vastzitten in de modder of weggezakt zijn naast het talud, dan kon je Dingeman Goud oproepen om je weer vrij te trekken. De stookoliewagens van Berkman kwamen bij de kassen van Preesman in het oude land nog wel eens vast te zitten in de veenachtige grond. Dingeman steigerde elke vrachtauto weer uit de modder. Case was het eerste merk welke wereldwijd met een heuse stoomtractor op de markt kwam. Vandaar deze foto met de bijnaam (C)old Case! Vanaf 1935 werd deze SC gemaakt en draaide op benzine in plaats van stoom. Het model was speciaal ontwikkeld voor het rij-gewas. Vandaar het smalspoor op de voorwielen. Na dit model werd door Dingeman Goud het model L aangeschaft. Een kleiner model met nog meer pk’s. Amerikaanse tractoren zoals deze zag je mede door het naoorlogse Marchallplan steeds vaker in de Hoeksche waard. De firma Steenbergen speelde daar een grote rol in. Fotoarchief: Familie L. Plaizier Rozendaal / Research: GIV.

Gabrie in`t Veld: Een puzzelstukje Zwanegat! Op de vraag hoe zag ons ,,Klaain huisie” er vroeger uit kan ik nu weer wat meer op deze foto toelichten aan Andre de Geus. Het ,,klaain huisie” is een onderdeel van een groot huis wat vroeger tussen 1811 en 1832 bewoond werd door Jan Smits. Dit betrof een huis met erf en een boomgaard. Hij was arbeider. Rond die tijd hadden de mensen allemaal hun eerste levensbehoefte rond hun huis. Ze hadden een moestuin en fruitgaarde, slachtte een kip of varken en konden daar de winter mee doorkomen. Dus dit huis is minimaal 200 jaar oud. Later in de 20ste eeuw is dit pand gekocht door Pieter Jacobus in ’t Veld en verbouwd tot twee (knecht) woningen. Vroeger kwamen de land/loonwerkers voor maximaal een jaar bij een boer werken en woonde dicht in de buurt bij de baas. Ik kan me herinneren dat er arbeiders uit Friesland kwamen werken bij de boeren in de polder, want daar was werk genoeg. Maar ook dochter Lenie met Dirk van Nederpelt hebben tijdens hun prille huwelijk ook één van deze huisjes bewoond tot ze hun nieuwe huis betrokken elders in het Zwanegat. Namen zoals Roos, Kasse, de Krijger, de Geus en Wout Vermeulen (van IJgje Steenhoek) hebben hier nog gewoond. Later werden het meer vakantiewoningen en kwamen er mensen van buitenaf waaronder de familie Sanders. Wellicht hebben hier misschien wel 50 gezinnen gewoond voor een korte periode. Misschien weet u nog wel meer namen!? Op de foto: De familie Gerrit Timmers met vrouw en hun dochtertjes. Gerrit was de neef van Lijntje Pieternella in ’t Veld – Timmers. Zij waren hier een middagje op visite. Op de achtergrond (rechts) de Boerderij van Pieter in ’t Veld. Dan het Klaain huisie en een huisje waar vroeger Otto Maaskant leefde. Nu een garagebox! (links) het veerhuis van Jan en Marie Slooter. Fotoarchief: Jan de Koning / research: G. Barendregt / Lenie van Nederpelt / GIV. (Jaartal onbekend)

Piet Molema: Kaart van Sint Anthoniepolder uit 1763 met de huizen en de de namen van de bewoners. Deze kaart staat ook op het schutblad van ons boek.
Zie voor de transcriptie van de namen onze website www.familiemolema.nl/sap1763.htm

Gabrie in`t Veld: Zeshonderd Jaar Sint-Elisabethvloed ,, Waer Achtich ”
Oudste teksten in gevels zijn geen onbekend gezicht in Nederland. Vooral in de gouden eeuw wilde men het reilen en zeilen van het koopmansgilde graag vereeuwigen op de gevel. Met daarbij goede raad voor de toekomst of verwijzingen naar het verleden. Je moet je voorstellen dat Dordrecht vóór de Vloed een van de meest vooraanstaande steden van Nederland was. Hier werd méér geld verdiend als waar dan ook. Het was een handelsstad met stapelrecht. Hier moest de handel verplicht langsvaren, aanbieden en belasting betalen. Na de vloed was Dordrecht nog maar een klein eilandje en voerden de schepen de stad voorbij richting Rotterdam en Amsterdam. Voor hun kwam toen de gouden eeuw. Hierbij op een foto in Dordrecht de onderwijzerswoning van de Gemeenteschool met de originele tekst plaat over de St. Elisabethvloed die van 1609 tot 1870 gemetseld zat in de spuipoort. Daarna op deze onderwijzerswoning en tot aan vandaag in een (foeilelijk) muurtje aan de spuiboulevard. Dit is de reden dat de onze nieuwe profielfoto ook met dezen vreemden tekst (cijfers) is geplaatst. Een doordenkertje! In aanloop naar 2021 willen wij deze gebeurtenis van 1421 graag met u op de kaart zetten. Althans we gaan het proberen! Er zijn nu mede door onze FB-pagina Sint Anthoniepolder en het programma ,,Gunterweit” vele ideeën geboren om een 600 jarig Sint Elisabeths-dag te organiseren. Dit zijn we nu aan het bekijken in samenwerking met diverse partijen en organisaties. Het moet zowel financieel haalbaar, alsmede virusvrij georganiseerd kunnen worden. Gelukkig is er nog redelijk wat tijd om dit te onderzoeken. Maar! de tijd vliegt! Het is zo augustus! Want dit zou de ideale maand zijn omdat het zonnetje nog lekker warm is, en de mensen met kinderen min of meer nog vakantie hebben. Wij hebben vol trots de belangrijkste troeven voor dit evenement. Namelijk de Sint-Anthoniepolder (s’ Heeren Huygenland) en de Binnenmaas (de Blaeke). Kortom: Het begin van De Groote Waard. Met als eyecatcher de in Romaanse stijl gebouwde Polderkerk uit 1357. Fotoarchief: Beeldbank / Regionaal archief Dordrecht / GIV.

Lenie de Winter: Een schoolfoto uit de polder, gedateerd 24 juni 1904. Precies in het midden, gekleed in het grijzige jurkje, staat mijn oma Lena de Heer, geboren 11 november 1899 in ’s Gravenhage. Zij woonde ongeveer 4 jaar in Sint Antoniepolder. In de rij achter haar, in de geruite jurk, mijn andere oma Margaretha Blok. Zij werd op 19 september 1893 geboren in Sint Anthoniepolder als dochter van Gerrit blok en Aagje Smits. Ze woonde tot haar trouwen ‘in de polder’ aan de Zwanegatsedijk. (in het huisje met de, tot voor kort, oranje luikjes)

Lenie de Winter: Mijn overgrootmoeder Aagje Blok- Smits, geboren 27 juni 1856 te Sint Anthoniepolder. Aagje was getrouwd met Gerrit Blok. Gerrit werd geboren op 3 mei 1851 te Westmaas. Samen kregen zij 18 kinderen waarvan slechts een handje vol de volwassenheid bereikte. Aagje draagt hier een rouwkeuvel, ‘un muss met kneepies’. Op de andere foto’s hun trouwakte en Aagjes geboortebewijs. Het leuke is dat trouwakte nummer 7 van Aagje en Gerrit, gevolgd wordt door nummer 8 de trouwakte van Gerrits zus Neeltje Blok die een week later trouwde.

Lenie de Winter: Mijn overgrootmoeder Aagje Blok- Smits, geboren 27 juni 1856 te Sint Anthoniepolder. Aagje was getrouwd met Gerrit Blok. Gerrit werd geboren op 3 mei 1851 te Westmaas. Samen kregen zij 18 kinderen waarvan slechts een handje vol de volwassenheid bereikte. Aagje draagt hier een rouwkeuvel, ‘un muss met kneepies’. Op de andere foto’s hun trouwakte en Aagjes geboortebewijs. Het leuke is dat trouwakte nummer 7 van Aagje en Gerrit, gevolgd wordt door nummer 8 de trouwakte van Gerrits zus Neeltje Blok die een week later trouwde.

Lenie de Winter: De trouwakte van Aagje Blok Smits.

Arie in`t Veld: Zomaar een pasfoto gehaald van de groepsfoto van het bonenplukken die Gabrie op 26 november plaatste. Dit is Corrie (Cor) in`t Veld later Cor de Krijger. Met de huidige fototechniek komen de oud bewoners van de st Anthonie Polder weer helemaal tot leven.

.

Arie in`t Veld: 1977 Polderdijk 15 Maasdam De timmerlieden Wout Vermeulen en Arie in`t Veld (fa van Driel Maasdam) zijn bezig met de kap van de nieuwe woning van Cees van Eikeren.

Gabrie in`t Veld: ,,Het wiel in de Polder” Rond de zestiger jaren kwam de sociale woningbouw op gang. Ook in de Sint Anthoniepolder stonden huizen gepland. Daar werd plan Zuid uit de grond gestampt. Maar zoals bij meerdere bedijkte polders brak er in het verleden wel eens een dijk door vanwege de vele stormen en overstromingen. Heel duidelijk zie je in de zuiddijk deze krommingen goed liggen in de structuur van de dijk. Waar een dijkdoorbraak was werd er om het ,,wiel” (diepe kuil of poel) een nieuwe dijk aangelegd omdat de oude situering te zwak geworden was. Dit waren wakken geworden waar de grond geen fundering meer had. Ditzelfde was een soortgelijk probleem bij de Polderdijk overgaand in Gatsedijk. Vandaar de naam: ,,Gatsedijk” Dit Plan-Zuid blijft daarom altijd een beetje verzakken. Ook de molen heeft een aantal jaren geleden een restauratie ondergaan om het omkiepen naar het ,,wiel” te voorkomen. Deze is aan de zuidenkant iets omhoog gemetseld om erger te voorkomen. Nu is het weer een betrouwbare molen die wellicht weer tientallen jaren mee kan. De culturele trots van Maasdam. Ook herkenbaar is de schuur van M. van der Linden. Nu een parkeerplaats. Mooie duidelijke foto. Fotoarchief: SERC/GIV.

Gabrie in`t Veld: Sinterklaasfeest 1906 Uitvoering te geven door de Leerlingen der 2e Openbare School van Maasdam te Sint Anthoniepolder in de 2e openbare school aldaar, op woensdag. den 7den Februari 1906.
Zo werd het grote feest van 5 december aangekondigd. Op bladzijde 9 – hoofdstuk XIV staat het volgende rijmpje:
Sinterklaas ging over ’t water. Met een dikken duive-kater. Zouden ze daar toen al mee bedoeld hebben dat de Sinterklaas een stevige neut dronk? Een ding weet ik zeker! Piet was de buurman, en peertjes waren de dagelijkse kost! Veel leesplezier! Documentatiearchief: Jan de Koning / GIV.

Gabrie in`t Veld: Polderdijk 79-81-83-85. Vier huisnummers aaneensluitend woonden de familie Quartel aan het einde van de polderdijk overgaand naar de zwanegatsedijk. Nu bestaat alleen nummer 79 en 85 nog maar. Deze familie stond bekend als de Q. Zo wisten ze welke Quartel je bedoelde! Niet die van James Bond maar van Quartel transport en houthandel. Gerrit had zelfs de overgebleven GMC uit de oorlog omgedoopt d.m.v. een zelfgemaakt logo voorop de neus te plakken met het logo QM. Een originele Quartel Maasdam zei die dan! Je kon precies zien waar ze woonde. Er lagen meters hoge stapels bomen rondom het huis. Vooral bestemd voor de klompenmakerij. Dit is een foto van veel verder terug in de tijd rond de twintiger jaren. Met v.l.n.r: Dirkje Versendaal de vrouw van D.W. Quartel met kind, Johan Ewout Barendregt, op de bok Dirk Willem Quartel met zoon Gijs jr, Staand Gijsbert Quartel, Rechts naast het paard Neeltje Quartel met Apolonia en broertje Gerrit. Een mooie oude boerderij welke later door Gerrit is gesloopt en herbouwd. Nu bewoond door Axel de Jong. Fotoarchief: Adrie Barendregt / GIV.

Gabrie in`t Veld: Sint Anthoniepolder jaren 20/30. Bijzonder is het bootje (model vlieger) waar een automotor was ingebouwd met een houten overkapping voor de regen. Een soort ,, De schippers van de kameleon” verhaal. Aan de horizon de Binnenmaas vanuit het slootje voor de boerderij van Leendert Groeneweg. In het bootje Adriaantje Groeneweg-Steenhoek (1895) met een van haar zoontjes. Bertus (1924) of Aart (1929). Helaas is Adriaantje niet ouder geworden dan 37 jaar. Een droevig verhaal! Later is Leendert hertrouwd met Geertje Snoek en kregen nog een zoon Willem.
Fotoarchief: Adrie Barendregt / GIV.

Dit is de ingekleurde versie.

Gabrie in`t Veld: ,,Geef me geld en goed, Ik ga reizen” Soms kon de polder met een spaarpotje (opgebouwd in een vereniging) een reisje maken naar een bijzondere omgeving. In dit geval betrof het een dagreisje naar de ,,Duivelsberg”. Van oorsprong heette deze berg ,,De Duffelt”. Het gebied net over de grens bij Nijmegen is bij ons nu beter bekend als ,,Berg en Dal”. Sinds 150 jaar geleden was dit al uitgeroepen tot het meest aantrekkelijke en betaalbare toeristengebied nabij Nederland. Vele bussen uit de Hoekschewaard reden die tijd naar deze trekpleister. Een mooi verhaal als eerste is de buschauffeur links bovenin (Bas de Winter) heeft later zijn busbedrijf verkocht aan Dirk Groeneveld, Later Groeneveld-Tours met reisleider Dolf Brouwers (Sjef van Oekel). De Duivelsberg is na de tweede wereldoorlog uiteindelijk geannexeerd door Nederland als compensatie voor de geleden oorlogsschade. Nederland wilde meer land maar moest uiteindelijk genoegen nemen met het gebied Berg en Dal. Ook bekend als ,,Market Garden”, een heftig bevochten gebied. Zo bezochten onze polderbewoners eens een andere omgeving. Een fraai heuvelachtig gebied met bomen en beekjes. Zo konden ze er weer jaren tegenaan en koesterden ze de mooie verhalen over deze dag. Op de foto: Boven v.l.n.r: Buschauffeur Bas de Winter, Bertus Steenhoek, Jan Slooter, Janus Vos (gehuwd met Trijntje Barendregt), Leen Roos (gehuwd met Adriana Zevenbergen), … Steenhoek, Jacob Zevenbergen, Jan Slooter (van Meinse), Piet Slooter (van Aris), onb. Corstiaan Barendregt. Midden v.l.n.r: Neeltje van Drongelen (Overgrootmoeder van Marjan), Jannetje Slooter-Zevenbergen, onb, Adriana Roos-Zevenbergen, Geertje Monster-Barendregt, Aagje in ’t Veld-van Beek(Oma), Willempje Vos-Bos, Trijntje Vos-Barendregt, onb.
Onder v.l.n.r: Piet Zevenbergen, Aagje Hoogvliet, Pietje Kooiman, onb, onb, onb, Jo in ’t Veld (vader), onb. Weet u wie de onbekende namen op de foto zijn. Ik hoor het graag! Fotoarchief: Jan de Koning / Adrie Barendregt / GIV. (Begin jaren 30)

Nel Naaktgeboren: Dit zal in 1960 zijn geweest.Toen dit meisje uit de polder naar het sinterklaasfeest ging.In concordia Westmaas.Dat was natuurlijk best spannend !Hoewel ze er best vriendelijk uit zien maar dat zie ik nu zo.n 60 jaar later!

Gabrie in`t Veld: Zit m’n petje goed? Buiten de rietkraag kon het wel eens flink waaien. Zo goed als het veer in het Zwanegat richting Mijnsheerenland, moest ook de schipper in de polder vele mensen overzetten richting de Blaek. (Blaaksedijk) Want daar reed immers het trammetje naar alle uithoeken van het eiland. Ook was het voor de polderbewoners een belangrijke schakel om in de stad te komen. Forensen konden alleen via beperkte verbindingen van het eiland afkomen. Na de watersnood in 1953 werd het spoor grotendeels opgedoekt mede ook door de opkomst van lijnbussen. Ook de veerbootjes waren sleets! En er kwamen bovendien steeds meer bruggen en tunnels bij. Het nieuwe reizen was de toekomst! Hieronder een mooie foto van het veertje in de polder. Tegenover het oude rechthuis. Om de reizigers tijdig naar de overzijde te brengen werd er soms de hele familie ingezet. Weer of geen weer, roeien met je kladden! Je had gewoon stipt te maken met de dienstregeling van de RTM. Op de foto Corstiaan Barendregt (1874) en zijn 18 jaar jongere zusje Trijntje Barendregt (1892) beide als veerman/vrouw. Fotoarchief: Adrie Barendregt / GIV. (20/30er jaren)

Chris van Eeren: Toen was een winter nog een winter en het was Koud Hé
Foto is genomen in de kom van Maasdam
Remco Reedijk, ikzelf, Arjo Vos, Thea Vos, Arie Reedijk, Nel Reedijk, Danielle Reedijk.

Gabrie in`t Veld: Vandaag 22 november 2020 is het precies 599 jaar geleden was de grote Sint-Elisabethsvloed. Tijdens deze stormvloed brak de dijk bij Werkendam, tussen Dordrecht en Geertruidenberg. De hele Zuid-Hollandse waard, waaronder een deel van de huidige Hoeksche Waard, verdween onder water en duizenden mensen verdronken.
Volgend jaar precies 600 jaar na de Sint Elisabethsvloed wordt in Museum Hoeksche Waard uitgebreid stilgestaan bij deze historische gebeurtenis.
Afbeelding
De Sint-Elisabethsvloed
Buitenzijde van de rechter vleugel van een altaarstuk met de Sint Elisabethsvloed, 18-19 november 1421, met de dijkbreuk bij Wieldrecht
datering ca. 1490 – ca. 1495
Rijksmuseum Amsterdam, SK-A-3147-B

Gabrie in`t Veld: Het is soms lang speuren naar foto’s van je naaste familie welke je nooit eerder gezien hebt. Hieronder een groepsfoto uit 1931 van de Openbare lagere school in de Polder. Bingo! Dit was volgens mij een babyboom schoolklas van na de 1e wereldoorlog. Kortom volle klassen! Links: Onderwijzeres H. de Geus en rechts met snor en hoed P.M. de Pee. Tevens het hoofd van de school. Bovenste rij: v.l.n.r. Arie Slooter, Bertus Steenhoek, Dik Jongekrijg, Jaap Keuvelaar, Dirk van Luik, Arie Belder, Izaak van Driel, Cor van Es, Jelle Mailly, Arie de Krijger en Piet Quartel. Tweede rij: Lena Verhoeven, Jo Niemandsverdriet, Aagje Hoogvliet, Hennie Kuiper, Jannie Zevenbergen, Maaike de Krijger, Jannie van Steenselen, Pietje Lagerwerf, Maaike Quartel, Freek Mailly, Piet Zevenbergen en Rinus Steenhoek. Derde rij: Plonia Quartel, Jaantje van Es, Rie Kranendonk, Neeltje de Krijger, Neeltje Steenhoek, Neeltje van Drongelen, Adrie Mayers, Lena Jongekrijg, IJgje Steenhoek, Aagje Reedijk, Lena Roos en Piet van Luik. Voorste rij: Bas Reedijk, Arie van Steenselen, Jan Groeneweg, Piet van Es, Bertus Groeneweg, Jo in ’t Veld, Gerrit Blok, Gijs Quartel en Johan Quartel. Veel kijk en Lees plezier! Fotoarchief: Adrie Barendregt/ GIV.

Gabrie in`t Veld: En langs het tuinpad van m’n vader zag ik de hoge bomen staan zong Wim Sonneveld met Het dorp, zou je zo kunnen plakken op dit plaatje. Bleek vertrokken bekjes en kleding waardoor je er twintig jaar ouder uit zag. Maar!!! meer dan honderd jaar later worden ze door bijna tweehonderd groepsleden van een facebook pagina aanschouwd en bewonderd! Ze zouden het eens moeten weten! Hier een schoolfoto rond 1910/1912 met als prominent rechtsboven Bastiaan in ’t veld (de wijsgeer uit de polder) Waarschijnlijk had hij hier al een tol gekerfd uit een stukje wilgenhout. Een man met een kleurrijke ambacht, mooie verhalen en gezegdes. Het was hier nog maar tachtig jaar geleden dat de dorpsrechten overgegaan waren naar de gemeente Maasdam. Nu zijn we inmiddels twee herindelingen verder. Zo snel gaat de tijd! Ook op deze foto Leendert Pleun Rozendaal (2e van rechts) en Jacob. A. Rozendaal (5e van rechts) waren broers van Aart Adrianus Rozendaal die later vele jaren het ambt van wethouder en loco burgermeester droeg in de gemeente Maasdam. Verder (4e van rechts) Ewoud. P. van Luik (links) Meester de Pee en rechts zittend Meester Teunis Visser. Wie weet er nog meer namen te vinden? We zijn benieuwd! Fotoarchief: Adrie Barendregt/GIV.

Nogmaals in kleur

Gabrie in`t Veld: De negentiende eeuw is een tijd van ziekte en armoede. Verspreid over de eeuw komen enkele zware epidemieën voor, waaraan veel mensen overlijden. Zo hier op de foto een verhaal uit mijn familie stamboom In ’t Veld met als laatste de nazaten familie Commijs en van Nederpelt. Een oudere broer van mijn opa heette Pieter Jacob in ’t Veld. (1869-1940) Toen deze op zijn 21e het huwelijk aanging met Maaike Drinkwaard kwamen helaas kort daarna moeder en hun pasgeboren kind te overlijden. Pas in het tweede huwelijk waar hij op 24 jarige leeftijd huwde met Leentje de Man kreeg het echtpaar zes gezonde kinderen. Op 24 december 1925 huwde Pieter Jacob na het overlijden van Leentje als laatste keer (56 jaar) met haar zus en weduwe Cornelia. Je ziet dat het in die tijd helemaal geen rozengeur en maneschijn was. Dit in contrast met het ontevreden gevoel over onze coronacrisis. Het was een tijd zonder goede medicijnen zoals we die nu kennen. Zij hadden TBC, cholera, malaria, pokken, mazelen enzovoort, zonder zicht op genezing. De overlevingskansen waren nihil. Op de schoolfoto de namen van enkele personen die nog bekend zijn: Links zittend meester P.M. de Pee. Daarnaast: Jans in ’t Veld, Ada in ’t Veld en Leens in ’t Veld. Rechts tegen het raam meester Wickert Visser. Met de geruite blouse Trijntje Barendregt met aan de hand het dochtertje van Meester de Pee. Naast Trijntje (L) Drien de Geus. Boven derde van rechts: J.A.F. Reedijk en dan op de bovenste rij als tweede van links Pieter Jacob jr.
Mochten er meer namen en gegevens bekend zijn dan hoor ik dat graag! Fotoarchief: Adrie Barendregt/GIV

Gabrie in`t Veld: Tachtig jaar geleden was het bonen plukken nog lang niet gemechaniseerd. Het was in een rijtje als atleten voor de voet op gebogen de boontjes één voor één afplukken tot je tegen de avond (als het meezat) een kist of twee vol had. Dit voor het geweldige bedrag van een paar cent de kilo. Je moest bij de eerste pluk ook nog goed kunnen inschatten dat je de kleintjes niet mee plukte. Want dan kreeg je strafpunten of je werd naar huis gestuurd. Ik vond dat niet erg! Het was een tijd dat je graag je spaarbankboekje probeerde te spekken voor je uitzet voor later. Dus niet versnoepen! zei m’n moeder. Nu is dat anders. Het geld groeit immers aan de bomen! Toch? Hier op de foto waren ze nog in een goeie bui en hadden geen idee wat ze zaterdags in hun loonzakje kregen. Bij deze: Aan de Zwanegatsedijk (rond 1940) v.l.n.r: Piet Boer, Henk Boer, Marie van Etten, Klaartje van Etten, Cors van Etten, Cor in ’t Veld, Wil Dorst, Mevrouw Tjoelker en Neeltje de krijger. Ik vind het een geweldige foto! Fotoarchief: Marja Gerards / Adrie Barendregt / GIV.

Hier de foto nogmaals maar dan in kleur (ingekleurd 2020 Arie in`t Veld.

Gabrie in`t Veld: Het ,, Zwanegat ” ’n mooi winters plaatje van de kom toen er nog ijs was. Het moet rond 2006 zijn want ons huis is in dit jaar gebouwd. Dit kommetje schijft namelijk geschiedenis. Zowel zomer als winter was er social-media. Alleen het verschil was dat je persoonlijk ging vertellen wat er ging gebeuren die dag. Die bijzondere verhalen worden hedendaags nog vele keren aangehaald. Men kreeg er verkering en vierde dit 40 jaar later nog een keer. Dat is sentiment! Nu is het een zomerse pleisterplaats geworden jonge mensen die hun (noodgedwongen) vakantie in eigen land moesten vieren. Dit keer geen Ibiza of Lloret de Mar maar Costa del Zwanegat! Het zag er bepaald niet onbemiddeld uit met al die luxe roeiboten. Er zijn volgens de media nog nooit zoveel luxe sloepen verkocht dit jaar als ooit tevoren. Maar ik ben ervan overtuigd dat het vroeger met minder middelen zeker zo gezellig was. In de winter koek & zopie en de hele zomer varen en zwemmen met als afsluiter het buurtfeest. Iedereen kwam er op af. Na het verlaten van de zandzuiger (Aanleg A29) in de zestiger jaren, kreeg Westmaas en Mijnsheerenland een eigen opgespoten strandje en kon je zo ver zwemmen als je wilde zonder klem te zitten in het nu gehate viskommengruyt. Nu is gruyt eigenlijk het belangrijkste bestanddeel voor het brouwen van bier. (Hop) Maar als het onder water zo hoog groeit dat je er in verstrikt raakt, zou je als bierliefhebber nooit een pils meer drinken. Maar wie weet komt hier ook weer een oplossing voor. Het staat op mijn verlanglijstje dat er begin 2021 weer eens ijs zou zijn. Kunnen we misschien (al is het maar voor even) 2020 vergeten! Fotoarchief: Kreken van de Hoeksche Waard-Hoekschewaards Landschap. GIV.

Nel Naaktgeboren: Een foto uit het boek Maasdam in vroeger tijden van Jan de Koning .De oude pastorie in Sint Anthoniepolder.Met dominee Manus van der Jagt met zijn gezin. 1908 tot 1922.Ook een bekende dominee was de vader van Annie M.G. Schmidt.en wel van 1899 tot 1908.Heeft iemand daar beeld van?

Jole Moelker: Bron: Maasdam rond 1900 – C.J. van der Wilt, Maasdam

Nel Naaktgeboren: Hierbij denken we aan tante Adrie de Zeeuw Steenhoek.Die afgelopen week op 88 jarige leeftijd is overleden. Op de foto 2de van rechts.Van l.naar r. Ijgje Steenhoek Annie de Snoo Neeltje Steenhoek Adrie en Jan Steenhoek.in 1942 tijdens het bonen plukken.

Gabrie in`t Veld: Op de vraag: Heeft er misschien nog een huis gestaan aan de Zuiddijk tussen Pieter Boer en Bertus Groeneweg hebben we het volgende gezocht en gevonden. Tot ongeveer 1850 heeft daar een Boerderij gestaan (526) van een tuinbouwman Bastiaan Jansz Barendreght. Wanneer deze boerderij is gebouwd en waarom deze is gesloopt is onbekend. Ter info: Het bedrijf van de f
amilie Boer is later gebouwd op perceel no: 534. Hiermee is het steentjes ploegen ook weer opgehelderd! Fotoarchief: Beeldbank/Cultureel Erfgoed 1811-1832./GIV.

Gabrie in`t Veld: Het ,,Heen & Weer” krijgen! Dat was soms het gevoel van het oude veer aan de Binnenmaas. Weer of geen weer, Mist of regen, de mensen moesten op vastgestelde tijden overgezet worden naar de overkant. Hier kon je nog zien wie er over moest omdat de overkant redelijk dichtbij was. Op tiengemeten moest je met een opgehesen mand in een paal aangegeven dat je naar de vaste wal wilde. Anders zou de pont ieder uur voor niks varen. Hier op de foto pont-vrouwe Marie Slooter. Aan de overzijde de Zwanegatsedijk met rechts de boerderij van Pieter in ’t Veld. Het veer kwam uit voor het land van Boer Zeevaarder uit Mijnsheerenland. Op 1 augustus 1918 kondigde Aris Monster aan in de plaatselijke krant dat het veer definitief kwam te vervallen. (inzet foto) Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Polderdijk 11 Wie herinnert zich dit mooi pittoreske huisje. Aan de linkerzijde kun je al zien dat men deze oude huisjes gingen vervangen voor eigentijdse woningen. Dit huisje lijkt hier op een traditioneel boerderijhuis met een geamputeerde schuur. Misschien is dat huis erachter op de plaats van die schuur gebouwd. Wie zou het weten? Het is maar gissen natuurlijk! De laatste bewoner was volgens mij Jo Zilverschoon. Het huis erachter is gebouwd en nog steeds bewoond door de familie G. Barendregt. (Daarvoor de familie C. Belder) Prachtig plaatje! Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Een zomers tafereel! Wat mij opvalt is dat er door de tijd best veel huizen mede door slecht onderhoud weggerot en verdwenen zijn. Dit hele buurtschap Zwanegat was in de18de eeuw zowat geheel in handen van grootboeren zoals Willem en Cornelis Vogelaar, Cornelis van Steensel en grote families zoals Monster. Vooral de familie Vogelaar had de meeste plaatsen op het Monopoly spelbord vergaard. De boerderij van Leen Rozendaal, Aart Steenhoek, Hendrik van Beek e.o. Arie in ’t Veld waren inclusief de knechtwoningen, opstallen en menig landbouwgrond van Vogelaar. Zo is het leuk om tijdens deze thuisblijfperiode eens uit te zoeken wie, wat of waar gewoond heeft. Op de foto de Zwanegatsedijk voor de boerderij inclusief krotwoning van Leen Rozendaal. Het huisje rechts had in deze tijd voor een vermogen verkocht kunnen worden. Maar ja….Met de wetenschap van nu! Fotoarchief: Stichting streekmuseum HW. GIV.

Gabrie in`t Veld: Het armenhuis op het Kruis” Bijna aan het begin van de Zwanegatsedijk ligt ,,het Kruis”. Voor de langst levende hier in de Polder is dit een begrip. Maar bijna niemand weet wat het precies betekent. Volgens de plattegrond uit 1763 (die ik al eerder hebt geplaatst op deze pagina) staat vermeld dat dit een Armenhuis moest zijn geweest. Er stond letterlijk vermeld: **Huijs op het kruijs *hoort den armen waar in woont Cornelis Rijerkerk. ***Natuurlijk denkt u wat een fantasie, maar het volgende staat beschreven in wikipedia en onderstaande link: Armenhuizen werden in steden vaak gesticht vanuit het gemeentebestuur en stonden dan onder toezicht van de schout. Ook waren er instellingen die vanuit kerk genootschappen tot stand kwamen. In tegenstelling tot een gasthuis dat bedoeld was voor tijdelijk verblijf van zwervers, zieken en reizigers was het armenhuis specifiek op hulpbehoevenden gericht ter tijdelijke of permanente opvang. Het zou zomaar de waarheid kunnen zijn. Volgens geruchten zou er later ook een kruis opgegraven zijn. Ik heb wel eens gehoord dat er een woonwagen heeft gestaan waar een alleenstaande man woonde. Wat weet u hier allemaal nog van? Foto en research: Google Maps & GIV https://home.hccnet.nl/p.molema/sap1763.htm

Gabrie in`t Veld: Aan het begin van de Zwanegatsedijk ligt een eeuwenoud boerderijtje wat door de jaren niet heeft ingeboet op z’n originele schoonheid. Dit mooie stulpje komt uit 1740 en heeft de tand van de moderne tijd stevig doorstaan. In onze vroege jaren woonden hier de gebroeders Slooter. Twee oude kluizenaarsachtige personen. De krant gooide we uit de verte naar binnen om vervolgens er weer snel vandoor te gaan. Misschien waren ze wel aardig maar dat boeide niet. Ze zagen er slecht uit en dat telde!
Misschien weet u nog meer? Fotoarchief: Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed.

Bas in`t Veld: Buurtfeest foto’s altijd leuk. Bovenste foto: ‘achter de schermenfoto’ van het buurtfeest van 1977. Voorbereidingen door de kwartiermakers op vrijdag voor het feest. Vlnr: Stoffel, Jo in ‘t Veld, Gabrie in ‘t Veld, Cees Preesman, Henk Preesman en Kees Zwartbol. Links onder: Afterparty/ kliekjes opmaken. Rechts onder: Twee leden van het organisatieteam in een wat onprofessionele pose.

Gabrie in`t Veld: Zuiddijk 21b in vroeger tijden. Dit is de oorspronkelijke boerderij van Leendert Belder. Beter herkenbaar op de bovenstaande (inzet) foto. Wie hier vroeger op zaten is mij niet bekend. Misschien weet u het? U ziet hier een boerderij die naar mijn mening bij de eerst volgende storm gemakkelijk plat kon gaan. Het tegendeel is waar! Er werden wat plankjes vernieuwd en geteerd zodat de schuur weer een winter mee kon. De wind had er dan geen vat op. Het waren eigenlijk lappendekens. De kopgevel was ook bepaald geen symmetrie. Het kan ook zomaar zijn dat de linkerkant vroeger breder was. Toch waren in die tijd de eerste levensbehoeften wel gewaarborgd. Men had voedsel, kleding en een dak boven hun hoofd. En daar ging het om! Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: De Poldersche School in 1933 met leerlingen die in de handarbeid lessen een mooi veldboeket samenstelde. Je ziet hoe trots ze waren en je kunt je voorstellen dat ze wel met iets moois thuis kwamen. Op de foto v.l.n.r. Boven: Meester P.M. de Pee, Arie van Steensel, Rien van Steensel, Ploontje de Quartel, Dientje de Geus, Lena Jongekrijg, Piet Lagewerf, Neeltje de Krijger, Aagje Hoogvliet, Jaantje van Es, Leen Boer, Rie Kranendonk, Bertie de Penning, Jan van Ieperen, Jaantje Jongekrijg, Jacoba van Es, .. Groeneweg, Adrie Maijers, Lena Verhoeven, Gerrit de Penning, Jan Steenhoek, Neeltje van Drongelen, Lijntje Boer en Neeltje Steenhoek. Aanvulling welkom! Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Soms stond er op het erf van een boerderij een opvallend Prieel. Geen luxe zoals hedendaags maar als een revalidatieruimte voor bijvoorbeeld tuberculosepatiënten. Hierin konden ze het huisje laten draaien naar de zon en daarmee aansterken om sneller te herstellen van deze nare longinfectie. Hierbij afgebeeld een foto van de Ritselaarsdijk onder Westmaas. Op de foto v.l.n.r. Pie Naaktgeboren-Buurman, Bets Buurman en Annigje Buurman-van Soest. Fotoarchief: Jan de Koning.

Bas in`t Veld: Foto van het aflaatje aan het huis van Jan Plaizier en Wil Dorst in de Zwanegatsedijk.
Op het stukje muur van kalkzandsteen werden in de loop der jaren de initialen van buurtbewoners gekerfd. Ook tot de entourage van buurtkinderen behorende jongeren kerfden hun naam. ( Hennie van der Star uit Maasdam). Het muurtje is inmiddels gesloopt maar de foto is gelukkig bewaard.

Nel Naaktgeboren: Op deze foto : Met als achtergrond het kleinste huissie poseren Aart Steenhoek en Neeltje Steenhoek Bons.Met Erk en Adriaan Bons uit schuring die geëvacueerd waren bij hun in de oorlogs jaren omdat schuring onder water stond.
Met dank aan oom Aart Steenhoek.Die de
gegevens precies weet!

Gabrie in`t Veld: Veevoeders uit Maasdam/Cillaarshoek met een Ford TT (TonTruck).
Deze eerste vrachtwagentjes van Ford waren ijzersterk door hun bladveren en massieve bandjes. Zo konden ze veel meel in een keer vervoeren en afleveren bij hun klanten in de regio. Wie er op de foto staan is helaas niet bekend. Waarschijnlijk vader Henk en zoon Cor Reedijk met links een werknemer van het bedrijf. Zeg het maar! Fotoarchief: Jan de Koning.

Nel Naaktgeboren: 0p deze ansichtkaart ( jaartal onbekend)staat de vroegere pastorie bij de Ned.Hervormde kerk.;… ds van Deelen loopt net naar de dijk=Jaap Reijerkerk&Leen Groeneweg

Gabrie in`t Veld: Onze Polder kende ook personen die wel wat te betekenen hadden in sport en prestatie. Zoals hier geheel rechts Leen Belder welke tot de schaakvirtuozen hoorde in de regio. De schaakvereniging ,,Het springend paard” in Puttershoek organiseerde grote toernooien waarin deze mensen opvielen als groot talent. Ik heb zelf ook het schaken in de 60/70er jaren van Leen Belder geleerd. Helaas nooit verslagen. Fotoarchief: Streekmuseum HW.

Gabrie in`t Veld: Hier aan de Zuiddijk een boerderijtje wat bijna nog in de originele staat is behouden. Het was, en is het huis van de familie Kuiper waar twee generaties Cornelis Kuiper hebben gewoond. Het rechtse houten gedeelte is later vervangen door een stenen muur plus aanbouw. Hier woonde de bandleider van het populaire Maas-Trio. Dit ensemble kon je vinden op alle feestelijke partijen in de Hoekschewaard. Het huis is nu nog steeds bewoond door Jen Kuiper. Fotoarchief: Jan de Koning.

Frans Wuijts: Vond nog wat foto’s van jaren geleden:
Arretikken op de Binnenmaas. Voorop Ooi vd Ree van de Zuiddijk en achteraan Hans en Sylvia Moerkerk van het Hof van Moerkerken in Mijnsheerenland met hun antieke arreslee met hun mooie Fries ervoor.

Frans Wuijts: Hans en Sylvia Moerkerk van het Hof van Moerkerken in Mijnsheerenland

Frans Wuijts: Ooi vd Ree op de Binnenmaas.

Gabrie in`t Veld: ,,Van Vlas naar Linnen” De Sint Anthoniepolder was een belangrijke speler in het vlastijdperk. Toen er nog geen katoen of kunstvezels waren was de kledingindustrie aangewezen op de vlasoogst. In landen als Nederland, België en Frankrijk was een productiegebied van meer dan 100.000 hectare. Ook de Sint-Anthoniepolder was deze industrie groots aanwezig. Zo bouwde de familie de Koning (1937) in de polder een megacomplex om dit vezeltje te verwerken tot een weefdraad ,,lijnwaadje”voor kleding. (meer info op wikipedia) Hier op deze foto het opslaan van de schoven vlas op het erf van de vlasboer in de polder. Daar werd het geheel vakkundig opgebouwd of getast dat het de vorm kreeg van de boerderij. Waarschijnlijk om de waarborgen voor de weersinvloeden. Ik kan me zo voorstellen dat het dak de rest van de stapel droog hield. Ook de wind kreeg geen vat op het geheel. Misschien speelde het droogproces ook een grote rol. Aanvulling altijd welkom! Op de foto v.l.n.r: Cor de Koning, Dries Goud, Stoffel Spruit, Piet Deunhouwer, Willem Kooijman, Willem van Antwerpen, Dhr. Moret, Piet Zilverschoon, Bram Moerland, Aart Snaaijer en Teun Smaal. Wat mij betreft was dit werk ook een stukje kunstgeschiedenis! Geniet ervan! Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Hier in een weiland in de polder weer een foto van de familie Rozendaal tijdens melkenstijd in de middag. Als je beseft hoe eenvoudig alles was en er geen gezeur was over stikstof en mestproblemen. De boer ging met z’n hit en wagen naar het weiland en molk daar de koeien. Verkocht het voor een appel en ei in de buurt en liet het grootste gedeelte verwerken in de melkfabriek. Hier op de foto v.l.n.r: Leendert Pleun Rozendaal en z’n zus Ingetje Adriana Rozendaal. Beide kinderen van Leendert Rozendaal geboren 26 december 1862, getrouwd met Martha in ’t Veld. Familie van? Precies! Allemaal familie! Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Errebeze plokke in de Polder. Zo sprak men vroeger in polderse taal over die mooie zomerkoninkjes! Maar als je de foto goed bekijkt kun je toch wel opmaken dat men het met veel liefde en plezier dit werk deed. Ik denk dat de vrouwen meer finesse hadden dan de mannen. Die waren ten opzichte van de petten in de meerderheid. Dit is een foto uit 1934 met v.l.n.r. Dames op de hurken: Han Snijder-van Es en Huigje Belder. Achteraan met pet Toon de Graaf (L), Mevrouw met bril: Neeltje Barendregt. Man met pet: (R) Teun van Es. Zittend: Sjaan Rijsdijk- Trompetter. Man Schuin achter: Gerrit Rijsdijk. Zittend vooraan met pet: Arie Monster, Geertje Monster-Barendregt, Mevrouw Bok. Dames achteraan: Neel Quartel en Neel van Drongelen. Jongeman bij de Tipsies ..de Bruin. Jongetje vooraan Adri Rijsdijk. Wie kent ze nog? Laat het weten! Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Hier op deze oude print en kijkje vanaf Polderdijk nummer1. Je ziet dat daar rechts nog geen enkel spoor ligt van de nieuwe elitaire woonwijk. In die tijden was aan het water wonen geen weelde. Altijd natte voeten omdat het boezemgebied was welke tegen de waterkering lag. Je ging daar wonen als je niets meer kon vinden. Dit zompige boezemgebied werd later in de jaren 70 anders bemalen en geschikt gemaakt voor mooie bungalows en herenhuizen aan deze aantrekkelijke waterplas. Aan het Maaslaantje was immers bewezen dat duurzaam bouwen langs het water haalbaar was. Tussen al deze fraaie huizen ligt tevens nu nog een stukje vervallen rijvereniging wat de nodige aandacht trekt. Ik denk dat deze foto rond de jaren vijftig is gemaakt. De fotograaf staat in ieder geval voor de deur bij bakkerij Maijers. Wie zich hierin iets herinnerd mag het toelichten. Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Naar aanleiding van het verhaal van Lia Vermeulen publiceer ik hier de boerderij van Jan Groeneweg. Bijna onveranderd op een paar ramen na. De stenen loods (no: 17a) voor het huis is al vele jaren geleden gesloopt en waarschijnlijk achter de boerderij weer herbouwd. In de 60er jaren heeft de familie Jan Vermeulen welke werkzaam was bij Groeneweg deze boerderij nog een tijdje bewoond. Na de bedrijfsintrede van Jan Groeneweg Jr is de familie Vermeulen op Zuiddijk 12 gaan wonen. Rechts naast de boerderij van Groeneweg woonde de familie Leen in ’t Veld. (Leen van Steven). Allemaal waren ze familie van elkaar en werkte ze voor deze Landbouwer. Groeneweg afkomstig uit de ABH vestigde zich later als pensioengerechtigde in Cillaarshoek. Jan en Tiny wonen nu sinds enkele jaren in Numansdorp. Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Dit is Zuiddijk 17 de boerderij van de familie Jacobus Belder welke in 2002 is vervangen door een nieuw modern huis. In deze mooie boerderij woonde tot het einde Bertus Belder, een broer van Leen Belder die later een boerderij kocht aan de Zuiddijk 21b en daar zijn gemengde boerenbedrijf voortzette. Uit dat gezin kwam Koos, Leen, Joop en Martien. Koos en Martien bouwden een nieuwe woning achter nummer 17 en Leen nam jaren later de boerderij over van z’n vader. Leen senior is later in het huisje links naast de boerderij gaan wonen. Nu is de boerderij vervangen voor een nieuwe woning. Beide huizen worden nog bewoond door dezelfde familie Belder. (vijfde generatie). Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Na vele nieuwe informatie ben ik tot de conclusie gekomen dat de schuur gebouwd is door de Familie Belder en niet door J.A. Groeneweg. Die laatste stond wel vermeld op de kadasterkaart van de zuiddijk (zie inzet foto) Navraag bij Jan Groeneweg geeft aan dat de schuur van Bertus Belder was. ( later gebouwd dan op deze foto ) In de schuur stond heel lang een kenmerkende oranje Allis Chalmers trekker. Tevens ben ik te weten gekomen dat Steven in ’t Veld de Boerderij (Groeneweg) heeft laten bouwen voor z’n dochter in de 20/30er jaren. Die huwde daarna met J.A. Groeneweg. Hierbij is het onduidelijke van wie de schuur was, weer weggenomen. Een kadasterkaart is ook niet altijd het bewijs. Met dank aan Lia Vermeulen en Jan Vermeulen voor de aanvullende info. Blijf s.v.p. info aanvullen en we komen tot de juiste geschiedenis. Binnenkort laat ik u een foto zien van de bouw van de Boerderij. Gebouwd door de gebroeders Kamp. Bedankt en veel kijk en leesplezier! Fotoarchief: Jan de Koning. Toelichting: Jan Groeneweg en Stoffel in ’t Veld

Aanvulling door Lia Vermeulen.

Gabrie in`t Veld: De eeuwenoude boerenstee van de familie Israel aan de polderdijk. Op de achtergrond het oudste gebouw van ons Zuid-Hollands eiland, de kerk. Deze boerderij is ook een van de oudste gebouwen welke de Sint Anthoniepolder bezit. Alleen is de (later) aangebouwde schuur (met zijn statige schoonheid) gesloopt om er twee Tupperware schuren terug te bouwen. Jammer dat dit ook nog vóór het oudste gebouw van het eiland is. Fotoarchief: Jan de Koning.

Toos Israel Biesheuvel: Nog een oude foto uit 1948 met de Boerderij aan de Polderdijk 69 Maasdam en de openbare lagere school Polderdijk 65 (midden links) De school is afgebroken in 1993 om plaats te maken voor de parkeerplaats van de Herv. Gemeente Sint Anthoniepolder.

Toos Israel Biesheuvel: Foto genomen in 2005 een van de laatste keren zelf oogsten met Laverda M120 Sint Anthoniepolder Gerard Israel.

Gabrie in`t Veld: Hier nog een oude kijk op de boerderij van Aart Steenhoek aan het Zwanegat. (afgebrand in de nacht van 28 op 29 november 1955) Je ziet dat de meeste boerderijen destijds bijna allemaal met riet bedekt waren. Het 1 jarige riet was een product wat lokaal gesneden werd in de grienden en gorzen langs de grote rivieren en was ook destijds goedkoper als dakpannen. Het risico met onweer en harde wind zorgde dat door de twintigste eeuw de daken steeds meer met pannen werd uitgevoerd. Nu hedendaags is een rieten dak weer helemaal terug in het straatbeeld. Maar! Met een hoge brandverzekering. Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Zwanegatsedijk omstreeks de 50er jaren. Aan de linkerkant de boerderij van A. Kranendonk. Later bewoond door J. de Haan en weer later in 1980 volgde de nieuwbouw door Dick Vroegh. Fotoarchief: Jan de Koning.

Toos Israel Biesheuvel: Polderdijk 69 Maasdam. Foto genomen door Staal Makelaars in 2010 Verkocht in 2014 Boerderij eigendom van Gerard Israel jr verkocht aan Eendeveld B V.

Nel Naaktgeboren: Dit was de boerderij van Aart Steenhoek.
Ik heb na kunnen vragen aan mijn Oom Aart Steenhoek wanneer deze is afgebrand. Op 1 november of 1 december 1955 de oorzaak was kortsluiting.

Arie in Veld: Winter 1979… Op de ijsbaan in het Zwanegat nemen Jaap Zevenbergen en Arie in`t Veld vooruitblikkend op de komende koude dagen en nachten een hartversterkertje.

Nel Naaktgeboren: Winter 1956.Nellie Steenhoek op de slee (2jaar)met nicht Beppie Groenendijk. Moeder schreef onder de foto “De jeugd van het Zwanegat” Wie herkent zichzelf? Ik alleen Henk Dorst 2de van links vooraan.

Arie in`t Veld: In de jaren 60 hadden veel boeren nog boeren knechten, zo ook de gebroeders Zevenbergen uit het Zwanegat. Een van die knechten was de heer van Herp. Op foto 1 zien we hem (links) samen met Piet Zevenbergen aan het aardappelrooien.
Ook had hij een zoon Peter die dezelfde leeftijd had als Bas en ik. Op foto 2, Peter van Herp op de technische school. Het huis wat ze toen bewoonden was het knechts huis van de gebr Zevenbergen Zwanegatsedijk 37, foto 3 het huis waar nu Arjan Vermeulen woont.
De laatste keer dat ik contact had met Peter was in 2011 toen nog via Hyves.

Arie in`t Veld: Peter op de Technische school.

Arie in`t Veld: Maasdam jaren 40: v.l.n.r. Leen Barendregt, Nellie Kraak, Truus in’t Veld, Geen Barendregt, Hillie Kats-Barendregt, Lien van Luik, Sari Snijders en Arie Snijders. (foto Jannette van Es-Kats)

Bas in`t Veld: Polderbewoners omstreeks 1972. Boven vlnr:Adrie Goud, Lonny Geskes (Gabrie), Rianne Preesman, Arie in’t Veld, Henk Belder.
Onder:Janus Plaizier, Gabrie In’t Veld, Kees Zwartbol, Jan Zilverschoon, Stoffel in’t Veld en helemaal onder uw bovengetekende. Helemaal rechts: ‘Fiets’ dus die staat er twee keer op. (voor de insiders)

Gabrie in`t Veld: Zwanegatsedijk omstreeks de 50er jaren. Aan de linkerkant de boerderij van A. Kranendonk. Later bewoond door J. de Haan en weer later in 1980 volgde de nieuwbouw door Dick Vroegh. Fotoarchief: Jan de Koning.

Nel Naaktgeboren: Jan Steenhoek aan het melken in de jaren 60 in de Zuiddijk (nu natuurgebied)

Nel Naaktgeboren: Het bedrijf van fam;Steenhoek tot 2002.

Jaap Reijerkerk: Na gedane arbeid even wat drinken. v.l.n.r. Gaas Reijerkerk, Rinus de Jong, Piet Hitsert en Nico Monster.

Nel Naaktgeboren: Dingeman Goud op het paard.Met Jan Steenhoek.

Ton de Lange: De Polderdijk 18 jaren geleden: Toen bewoond door de familie Hoogvliet.

Ton de Lange: De Polderdijk 18 jaren geleden: Familie Hoogvliet, zoon ? rijd het erf af met zijn brommer.

Ton de Lange: Jan Hoogvliet sr en Jan Hoogvliet jr.

Ton de Lange: Jan Hoogvliet jr R en zijn broer ? voor hun ouderlijk huis aan de Polderdijk 18 Maasdam.

Ton de Lange: Polderdijk 18 Maasdam jaren 60.

Ton de Lange: Polderdijk 18 Maasdam Jan Hoogvliet sr en Jan Hoogvliet jr.

Ton de Lange: Polderdijk 18 heden ten dage, nu bewoond door Ton en Caroline de Lange. Het huis heet nu “Ons Kratje” voor 2016 werd het huis bewoond door Rudy en Mok Leentjes.

Gabrie in`t Veld: Na dat in 1955 de boerderij van Aart Steenhoek afbrandde werd er al snel een nieuwe boerderij en een seniorenwoning gebouwd. Op de Boerderij kwam hun zoon Jan Steenhoek waar er hoofdzakelijk veeteelt bedreven werd. Je ziet op de foto dat het bakhuisje van de afgebrande boerderij tot aan de dag van vandaag nog steeds bestaat. De boerderij van Jan Steenhoek is begin 2000 vervangen voor een nieuw huis van de familie Ketel. Ook het huis op de hoek (links onder) van familie J. Plaizier heeft plaats moeten maken voor een riant landhuis. Tegenover de boerderij stond het boerderijtje van de familie B. Dorst. Dit heeft ook plaats gemaakt voor een nieuwe woning. (Familie P. Kranendonk / E. Boer) Rechts boven het bungalowtje van Dirk en Cor de Krijger-in ’t Veld. Links boven de boomgaard van de gebroeders in ’t Veld. Op de plek van de seniorenwoning is het huis ontstaan van de huidige bewoners Familie D. Dekker. Een prachtige duidelijke luchtfoto aangeleverd door Anneke Dekker. Bedankt!

Gabrie in`t Veld: Als je op deze FB-pagina een beetje oplet zie je dat de architecten van vroeger wat meer smaak hadden dan de laatste 50 jaar. Dit is ook zo’n voorbeeld van! Hier bij het huisje van mevrouw J. Kooiman in ’t Veld (geen familie) Later de fruitgaarde van Rosanne Monster. Jammer dat dit allemaal verloren is gegaan! Behalve de ganzen dan. Die zijn hetzelfde gebleven, maar dan met meer!

Fotoarchief: Jan de Koning.

Bas Reijerkerk: Hier 3 jonge polderbewonertjes poserend voor de Binnenmaas .foto gemaakt door een Duitse toerist. v.l.n.r. Arie Reijerkerk, Teun Verrijp en Dirk Verrijp.

Rianne Groeneweg

Gabrie in`t Veld: Een nieuwe introductie van een dorsmachine zorgde in 1922 voor veel bekijks! Hier bij de familie A. in ’t Veld aan de zuiddijk 31 op de hoek van de Polder. v.l.n.r: Gijs Steenhoek, Arie in ’t Veld, nb, nb, Dries den Broeder, Janus in ’t Veld, A. Quartel Wed. Steenhoek, Aagje in ’t Veld van Beek, Adrie in ’t Veld, Maaike in ’t Veld, Adriana Steenhoek Snijders, Kees Vogelaar, Dorsmachine Baas, Bertus Steenhoek en Bertus van Drongelen. De boerderij werd zover wij terug konden vinden bewoond door: Familie Vogelaar-Hendrik van Beek (overgrootvader)- Arie in ’t Veld-Aagje in ’t Veld van Beek (opa en oma) – Familie Dingeman Goud en familie H. Mayer. Fotoarchief: Familie in ’t Veld / Jan de Koning.

Nel Naaktgeboren: Op deze foto uit de jaren 40 staat de familie Steenhoek voor hun in 1955 afgebrande boerderij.Vooraan: Adrie, Aart, moeder Neeltje Steenhoek Bons en Aart Steenhoek. Achter:Neeltje Jan en Ijgje Steenhoek.

Nel Naaktgeboren: Overgenomen uit het boek “Maasdam in de jaren 50” Meisjesvereniging met de welluidende naam “Van knop tot Bloem”

Jaap Reijerker: Twee polder jongens uit de jaren 60 Arie en Jaap Reijerkerk.

Gabrie in`t Veld: Eindelijk werd in 1920 het Zwanegat op elektriciteit aangesloten. Je kunt je niet meer voorstellen dat er zoveel werklui met een schop het graafwerk doen. Nu in de moderne tijd zou een kleine graafmachine inclusief machinist en 1 grondwerker het werk kunnen doen. Maar ja, men wist niet beter. Op de achtergrond de boerderij van de familie Zevenbergen. Geen namen bekend van de grondwerkers. Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Boerderij van Pleun Preesman aan de Zuiddijk 23 omstreeks de 40er jaren. Later zijn er de huizen van Kees, Wim en Bas aan weerskanten van de boerderij gebouwd. De laatste bewoner van de familie op de boerderij was Leen Preesman. Fotoarchief: Jan de Koning.

Nel Naaktgeboren: Jan Steenhoek liet een eigentijds huis bouwen door firma Barendregt en kon hier direct na hun trouwen 16 september 1953 in trekken met zijn vrouw Inge Steenhoek Moret.

Nel Naaktgeboren: Zo zag het huis waarin ik ( Nel) opgroeide eruit tot 2002. (broer) Arjan verkaste toen naar nieuw bedrijf aan de Zuiddijk .

Rianne Groeneweg: Buurten bij familie Monster Polderdijk 47 Maasdam. v.l.n.r. Lenie met op schoot Dirk of Lijnie, Rianne, Marjolijn en Neleke.

Gabrie in`t Veld: De Meidenclub uit de polder. (waarschijnlijk eind 40er jaren) v.l.n.r: Achter: Marie Goud, Wil Dorst (Plaizier), Moeder Goud, Alie de Man en Jannie Rozendaal. Voor: Bets Buurman (Verhorst), Maaike de Jong, Cor Goud, Neeltje Rombout en Marie Goud( Reedijk). Volgens mij locatie Zuiddijk 31. Wie kent ze nog? Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Familie Pieter Jacob in ’t Veld rond de vijftiger jaren. Meestal werden er 1 keer in het jaar familiefoto’s genomen door een professionele fotograaf. Een fototoestel hadden alleen welgestelden en fotografen. De foto’s werden dan keurig met hoekjes ingeplakt in een fotoalbum voor het nageslacht. Bij deze: Vader Pieter Jacob in ’t Veld, zoon Pieter junior, Moeder Lijntje Pieternella in ’t Veld-Timmers en hun dochter Leny in ’t Veld-van Nederpelt. Die pijp kan ik me nog als de dag herinneren! Fotoarchief: Jan de Koning.

Arie in`t Veld: 1964 appels plukken in de boomgaard van de gebr in`t Veld in de polder. v.l.n.r.
Lijntje Dorst Steenhoek, Maaike Hoogvliet in`t Veld, Marie in`t Veld Gouweloos, Jo in`t Veld, zittend Bert in`t Veld met de hond Lexi.

Gabrie in`t Veld: Dit is wat mij betreft de mooiste foto van het Zwanegat tot nu toe! Gemaakt vanuit de oever van de Binnenmaas richting de Zwanegatsedijk. Op de achtergrond de boerderijen van Zevenbergen en Rozendaal. Onder de koeien links Leendert Pleun Rozendaal en rechts hun knecht J.A.F.T. van der Heiden. Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Dit is een van de bekende boerderijen uit het Zwanegat die helaas is afgebrand door hooibroei of blikseminslag. Dit is een luchtfoto van de boerderij van Aart Steenhoek welke in een nacht in de winter van 1955 vlam vatte en tot de fundering toe afbrandde. Op diezelfde plaats werd later een seniorenwoning en een nieuwe boerderij gebouwd waar de familie Steenhoek hun bedrijf verder exploiteerde. Zowel de seniorenwoning(1) als zijnde de boerderij(2) van de familie Steenhoek zijn opnieuw herbouwd door nieuwe bewoners. (1)( N. Arens / J.D. Zwart / D. Dekker ) (2)( Familie Ketel ) De boerderij van A. Steenhoek is in een eigentijdse stijl opnieuw opgericht aan de Zuiddijk. In de woning van de Familie Dekker zit nog het originele fundament van de seniorenwoning. Het bijgebouwtje (soort bakhuisje) is tevens nog bewaard gebleven. Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: In de Zuiddijk stond dit huis van de familie Barendregt. Later herbouwd door de familie Arie en Pietje van der Ree. Je kan hier zien, ( model kleine boerderij ) dat de meeste mensen in de polder bijna allemaal kleine zelfstandige landarbeiders waren. Fotoarchief: Jan de Koning

Gabrie in`t Veld: Dit is ook zo’n mooi voorbeeld van vroeger en nu. Ook weer een kleine boerderij aan de Zuiddijk van de familie Quartel welke later werd herbouwd en bewoond door de familie R. Schäfer. Fotoarchief: Jan de Koning.

Nel Naaktgeboren: Het naoorlogse Zwanegat zittend op ’n achtergebleven legervoertuig Piet de Zeeuw, Cor Robbemond, Dingeman Goud, Rieka Dorst en Adrie Steenhoek.
Fotoarchief: Jan de Koning

Arie in`t Veld: Winter 1979 schaatsbaan `Het Gat` in het Zwanegat v.l.n.r. onb Henk Boer, Ria Boer, Sue Preesman, Jen Kuiper, Lenie Herweijer, Ineke Arens, Niek Boer, Hendrien Boer, Bas Preesman.

Gabrie in`t Veld: Nog een plaatje van de Zuiddijk op het erf bij de familie Belder rond 1965. Vooraan bij de pony Leo Belder en op de bok (links) Henk Belder en (rechts) Johan van der Ree. Fotoarchief Henk en Monique Belder-Koopman

Gabrie in`t Veld: Vanuit het begin van de Polderdijk was vroeger een van de vele bakkers te vinden die een dorp had. Er was geen koelkast nog vriezer. Dus werd er elke dag vers gebakken zodat meerdere bakkers een bestaansrecht hadden op het dorp als Maasdam.
v.l.n.r: Marius, Mien, jo Moeder Mayers, Gonda, W.Mayers en Cor.
Later toen deze bakker stopte vestigde Louis van der Perk met z’n schildersbedrijf in dit pand. Vandaag de dag is dit pand weer door een nieuwe eigenaar bewoond. Fotoarchief: Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: Een dagje naar het strand in Ouddorp half 60er jaren was ’n wereldreis. Nu denken we daar heel anders over. v.l.n.r. Arie, m’n moeder Marie, Bert, Bas, Ik met Ingrid de Koning op schoot en Wil de Koning de Wit (Moeder van Ingrid) Mooie tijd en niemand was ontevreden. Fotoarchief: Familie in ’t Veld.

Nel Naaktgeboren: 1978.Het hele gezin Steenhoek van de Zwanegatsedijk in een rijtuiggie! van Arjan Steenhoek .

Nel Naaktgeboren

Caroline Goud van Neutigem: Folder van de eerste supermarkt van Maasdam fam Mees Goud.

Caroline Goud van Neutigem: 1964 interieur van de winkel van Mees Goud.

Arie in`t Veld: Gatsedijk Maasdam jaren 40: v.l.n.r. Leen Barendregt, Nellie Kraak, Truus in’t Veld, Geen Barendregt, Hillie Kats-Barendregt, Lien van Luik, Sari Snijders en Arie Snijders. (foto Jannette van Es-Kats)

Gabrie in`t Veld: ,,De Watersnood” Volgend jaar is het 600 jaar geleden dat de Groote Waard getransformeerd werd naar de nu bekende Hoeksche Waard. Jarenlang gekibbel over en weer resulteerde dat alle vaste grond onder de voeten een keer zou verdwijnen. De Sint Anthonie Polder daar in tegen was al jaren hiervoor beschermd tegen die excessen. Daar ontstond later min of meer de Hoeksche Waard. Op dezelfde plaats waar nu de Poldersche Molen staat hebben altijd molens gestaan om de voeten droog te houden. En dat gaf rust aan de bevolking aldaar. Toch moeten we concluderen dat niet alles vanzelfsprekend gewaarborgd is. Want zie de watersnoodramp van 1953 welke vele slachtoffers bracht. Door een wind uit een vreemde hoek gecombineerd met springvloed werd vooral Zuid Holland en Zeeland nog eens overvallen door een flink watergeweld. Maar door de eeuwen heen zijn er vele watersnood rampen geweest die nooit of nauwelijks de geschiedenisboeken haalde. Waaronder deze! Een klein rampje ontstond in het najaar van 1998 nabij de polder. Bijna het gehele boezemgebied aan de Binnenmaas liep onder water door hevige regenbuien. Mega waterpompen werden met spoed van de Veluwe gehaald om het gebied weer watervrij te maken. Hier was de hevige regenval gewoonweg wéér onderschat. Op de foto ikzelf met op de achtergrond de boomgaard waar het water net zo hoog stond als de Binnenmaas. Fotoarchief: De Dortenaar (AD)

Arie in`t Veld: 1979 schaatspret in de kom bij het Zwanegat v.l.n.r. Bas Reijerkerk ?, (springend) Hendrien Boer (beneden) Henk Boer en (rechts) Bas Preesman. (Bas Reijerkerk weet ik niet helemaal zeker maar Bastiaan Reijerkerk moet het maar zeggen of hij het is)

Arie in`t Veld: 1980 Trouwerij van Janus en Jen Plaizier. v.l.n.r. Dingeman Goud, Reijer Schäfer, Niek Boer en Piet in`t Veld. (foto privé collectie Janus Plaizier)

Gabrie in`t Veld: Uit september 1961 komt deze mooie foto met de familie Boer. Op de achtergrond de in aanbouw zijnde schuur aan de zuiddijk. Op de foto vader Pieter, moeder Pietertje. Op de hurken Niek en Henk met hun honden. (links Sjors) Fotoarchief: Familie Boer.

Gabrie in`t Veld: Naar aanleiding van de vorige foto met het jonge gezin Boer heb ik hier nog een mooie foto van Niek en zijn vroeg overleden broer Arie. Zo leerde deze mannen al vroeg de behendigheid om op jonge leeftijd bijvoorbeeld een trekker te besturen in het land.
Het automerk is nog even een raadsel! In ieder geval met vooraan suicide deuren. Wie weet het? Fotoarchief: Familie Boer.

Gabrie in`t Veld: Ook het Zuider-Volkshuis onder de naam van ,,Het Reigersnest” welke gebouwd werd door Buurthuis De Brink (Vreewijk) om de achtergestelde bleekneusjes uit de stad weer een beetje kleur te geven. Soms kwamen deze naoorlogse kinderen vanwege armoede en het ontbreken van naaste familieleden niet of nauwelijks in de gelegenheid om er op uit te gaan in de schoolvakanties. De Brink in Rotterdam Vreewijk organiseerde dan een uitstapje naar deze plek aan de Binnenmaas. Op internet staan nog diverse zwart/wit filmpjes hoe deze vrijwilligers het gebouw begin 50er jaren geheel van hout hebben opgezet. Ook zie je op die filmpjes bekende buurtgenoten van weleer. Thans is het gebouw in bezit van familie de Koning als zijnde accommodatie voor grote groepen. https://www.youtube.com/watch?v=p5VDRogU-Tk

Gabrie in`t Veld: Paar kwajongens uit de polder(1964) (vlnr) Arie, Gabrie en Bas in`t Veld.

Gabrie in`t Veld: 39-41 ,,Twee onder een kap” Dit waren arbeiders ofwel knechts huisjes van de familie Rozendaal. 1 van deze huisjes werd bewoond door de familie Willem van Drongelen. Een van de dochters was Johanna (Oma van Marjan) Haar broer Jan was in die tijd landarbeider en later de bekende begrafenisondernemer in de Polder. Deze huisjes zijn in 1989 gekocht en gesloopt om een nieuw huis te bouwen op nummer 39. Leo en Aja Verheul hebben na een druk ( internationaal) arbeidsleven hier hun ideale stek gevonden. Op de achtergrond de koffieschuur van de Prins!

Nel Naaktgeboren: St Anthoniepolder 1943, op het paard Dingeman Goud en op de fiets Jan Steenhoek.

Corrie Monster: Polderdijk 53 leegstaande woning fam Dorst.

Gabrie in`t Veld: EVERY PICTURE TELLS A STORY!
ZO BEGON HET VERHAAL ,,POLDER COWBOYS” (vlnr) Gabrie, Bas en Arie in`t Veld 1964.

Caroline Goud van Neutigem: Folder met aanbiedingen bij de opening van de nieuwe winkel van Mees Goud november 1975.

Caroline Goud van Neutigem: Nieuwe winkel in aanbouw Gatsedijk 2 Maasdam van Mees Goud november 1975.

Caroline Goud van Neutigem: Nieuwe winkel in aanbouw Gatsedijk 2 Maasdam van Mees Goud november 1975.

Caroline Goud van Neutigem: Nieuwe winkel in aanbouw Gatsedijk 2 Maasdam van Mees Goud november 1975.

Caroline Goud van Neutigem: Oude winkel van Mees Goud in Maasdam 1963.

Caroline Goud van Neutigem: Interieur oude winkel Mees Goud 1963

Gabrie in`t Veld: Met de wetenschap van nu zou je direct opgesloten worden! Autobanden in de fik steken. (vlnr) Dick Vroegh, Niek Boer, en Cor Reedijk.
! Tijdlijn:1965 Fotoarchief: Familie Boer.

Vergane glorie!
Gabrie in`t Veld: Op de driesprong van het Zwanegat, Zuiddijk en Appeldijk stond het huis annex ,,Herberg de Swaen” van de laatste bewoners Jan, Wil en Janus Plaizier. Uit de jaren 30 een foto van de toenmalige bewoner Leendert Steenhoek. Familie van? Het huis is 5 jaar geleden afgebroken om een nieuw huis te herbouwen. Op het rechtse schuine aanbouwtje kerfde ieder uit de buurt z’n naam in de gevelsteentjes. Hier nog een link naar het muurtje met de ingegraveerde IJsselsteentjes

Gabrie in`t Veld: Hier een zeer jonge Leen Belder op de bevroren Binnenmaas in de kom van Maasdam. Jaartal niet bekend, maar schat het net na de oorlog. Toen was er nog geen sprake van opwarming. Fotoarchief: Henk en Monique Belder-Koopman.

Gabrie in`t Veld: Augustus is de oogstmaand en tevens de 24 uurs race op de Binnenmaas. Dit jaar 2020 zal er door de Corona géén wedstrijd worden georganiseerd. Deze wedstrijd, ontstaan tussen de Strikhoek en Eeuwes heeft inmiddels een 45 jarige traditie. Inmiddels zijn de zeilboten in de minderheid t.o.v. de sloepen. Voor deze laatste categorie worden de laatste jaren nu ook creatieve tochten georganiseerd. Altijd een kleurrijk gezicht op het water! Fotoarchief: SMHW omstreeks half 60er jaren.

Arie in`t Veld: 1964 Gatsedijk 2 Maasdam bij de opening van de groentewinkel van de fam Goud. Op de foto Mees en Bas Goud met hun echtgenoten en dochter. en uiterst rechts locoburgemeester Gem Maasdam Aart Rozendaal van de Zwanegatsedijk die de opening verrichte. (foto privé collectie Mees Goud)

Nel Naaktgeboren: Zwanegatsendijk 1958 (vlnr) onb achter de kruiwagen Aart Steenhoek en het meisje rechts is Nelly Steenhoek (Puttershoek)

Bas in`t Veld: Entreebewijs voor het buurtfeest van 1978. Het buurtfeest werd gehouden in de schuur van Jan Plaizier die zich in de boomgaard aan de Ritselaarsdijk bevond. Met dit kaartje van 25 gulden kon je onbeperkt drinken en eten op dit buurtfeest.

Arie in`t Veld: Dit schilderij is begin dit jaar gemaakt door de Puttershoekse schilder en fotograaf Jan Plaisier. (Toch wel een beetje een Polderse naam)😊 Voor de liefhebbers het is nog te koop. Het voorbeeld was de foto van dit alom bekende huisje van Besjaan in`t Veld in het Zwanegat.

Arie in`t Veld: Deze foto heeft als voorbeeld gediend voor het schilderij van Jan Plaisier uit Puttershoek

Jaap Reijerkerk: Verjaardag feestje polderdijk 59 bij de familie Reijerkerk (vlnr) Jen Kuiper (Zuiddijk Maasdam) Jaap Reijerkerk (onb onb)

Caroline Goud van Neutigem: De 1e winkelwagen van Mees Goud, een omgebouwde verhuiswagen

Arie in`t Veld: Buurtfeest 1977 aan de Kippestraat in de schuur van Jan Plaizier (vlnr) Kees Preesman, Leen Groeneweg, Jan Zilverschoon, Cor Hoek, Bert in`t Veld, Niek Boer en Henk Boer.

Jaap Reijerkerk: 1965 Polderdijk Maasdam Koos de Man op weg naar de wei om te gaan melken

Bas in`t Veld: Zwanegatsendijk (jaren 70) Ad Rozendaal en vader Leen Rozendaal tijdens een twaalfuurtje. ‘Zet de aardappels maar op Sjaan, het is 12 uur geweest!’ lijkt Leen te willen zeggen

Gabrie in`t Veld: Vanuit de Zuiddijk L de boerderij van Dingeman Goud en R een blik op het Zwanegat

Jaap Reijerkerk: Verbouwing Polderdijk 45 Maasdam fam Reijerkerk.

Gabrie in`t Veld: Wagenloods van de familie Zevenbergen. Sinds ongeveer 30 jaar weer woonhuis. (Zwanegatse(van)Dijk)

Nel Naaktgeboren: Zwanegatsendijk Maasdam, binnen bij Besjaan in’t Veld op visite R Johan Steenhoek in 1992.

Nel Naaktgeboren: Hoek Zwanegatsedijk Zuidijk en Ritselaarsdijk, de schapen van Jan Steenhoek komen terug uit de wei.

Jesse in`t Veld: Polderdijk Maasdam, nabij de watermolen. Medio jaren ’50. De schapen zijn van Hannes Prins uit Klaaswaal.

Nel Naaktgeoren: Familie Steenhoek van de Zwanegatsedijk in 3 generaties. Op de combain Jan en Inkie Steenhoek beneden Aart Steenhoek en zijn vrouw en Nelly Steenhoek. De bestuurder van de combain is Henk de Ridder van de Ritselaarsdijk 11, hij was werkzaam bij de gebr Adriaan en Cors in`t Veld van de Ritselaarsdijk.

Rianne Groeneweg: Dit is een foto uit de jaren 60, het is de boerderij van de fam Groeneweg aan de Polderdijk Maasdam.

Nel Naaktgeboren: 1992 Zwanegatsedijk Maasdam, in de deuropening Besjaan in`t Veld die tot zijn dood in dit huisje heeft gewoond.

Nel Naaktgeboren: 1975 Dingeman Goud (Zuiddijk) en Jan Steenhoek (Zwanegatsedijk) op de Massey Ferguson 35.

Jaap Reijerker: Verjaardag aan de Polderdijk (vlnr) Gaas Reijerkerk, Wim Groeneweg en Arie Reijerkerk.

Toos Israel Biesheuvel: 1978 Toos Israel Biesheuvel achter de schuur van Polderdijk 69 Maasdam.

Gabrie in`t Veld: Ook in de jaren 60 verschenen er steeds meer straatventers met hun handelswaren lang de deur. Ook in de polder kwam Evert Velthuizen uit Maasdam langs met petroleum voor de kachel en kookstelletjes. ( foto: Uitgeverij DEBOEKTANT ,,Maasdam in vroeger tijden” geschreven door Jan de Koning.

Gabrie in`t Veld: De ,,BIWANTO” Deze foto is gemaakt op 1 juni 1963. Toen waren er nog uren-durende eindeloze groepen van wandelaars. Het leek wel de Nijmeegse 4 daagse. Van de Hoekschewaardse sportclubs tot aan het leger liepen voorbij gemarcheerd in colonnes van ettelijke kilometers. Hier leerde we vroeger ook ijsjes en flesjes fris verkopen. v.l.n.r: Johan van de Ree, Bas in ’t Veld, Kees Kuiper, Arie in ’t Veld, Ineke Spronk † (zomerhuisje aan de binnenmaas) en Gabrie in ’t Veld. Ruim twee weken hiervoor ( 18 mei 1963) brandde de boerderij van familie C. in ’t Veld tot de grond toe af.

Bas in`t Veld: Een foto gemaakt bij de ingang van Potplantenbedrijf B. Preesman & Zn. Hoewel het bedrijf zelf gelegen was in de Polder Oude Land van Strijen was het bedrijfsadres gemeente Maasdam. Op deze foto uit 1982 zien we (vlnr) Bas In’t Veld, Kees Jan Pluimert en Kees Preesman.

Toos Israel Biesheuvel: Arrenslee op de Binnenmaas januari 1938 Gerard en Pietje Israel van de Polderdijk in Maasdam

Jaap Reijerker: 1967 Polder Nozem Jaap Reijerkerk op de buikschuiver.

Jaap Reijerker: Zomaar wat polderbewoners zo,n 50 jaar geleden voor uit de polder en achter uit de polder, op de voorgrond L Koos vd Ree (Zuiddijk Maasdam) en R Cors in`t Veld van de Munnikeweg Westmaas.

Toos Israel Biesheuvel: Pietje Israel-Verburgh met Lena Stehouwer-Israel in de tuin van Polderdijk 69 Maasdam.

Gabrie in`t Veld: Appels plukken in het Zwanegat ( Polderse kant achter de familie Boer) met de familie in ’t Veld.
Als de appeloogst binnen moest werd altijd het volledige nest ingezet! v.l.n.r. Arie, Joh, Bas, Bert, Piet, Janus en Tante Marie in`t Veld. Waarschijnlijk half jaren zestig.

Gabrie in`t Veld: De ,,Sint Elisabethvloed” Hier op een eigentijdse plattegrond staat vermeld waar het oudste kasteel van Nederland heeft gestaan. Het Kasteel van het dorp Weede. (gesticht in 1282) De huidige Binnenmaas is na de vloed ingedamd bij Maasdam, De naam zegt het al!. Een paar honderd meter verder is rond het jaar 1592 over de oude fundatie de Kromme Elleboog aangelegd. Na de overstroming hebben de bewoners van Weede een stukje verder het dorp Cillaarshoek gesticht wat tot nu toe nog steeds bestaat. Het motto ,,Als het mot dan komt ’t er” is misschien wel uit die tijd over gebleven. Het zou een mooi plaatje zijn als het verdwenen kasteel gelijk als de Uniastate in Beers op dezelfde plaats opgebouwd zou worden gedurende het jubileumjaar 2021. (Tip voor de Gemeente!)

Gabrie in`t Veld: Een bekende PTT-postbode uit de 60 er jaren was Hannes Kool. Voor tegenwoordige begrippen zag hij eruit als een politieagent. Een hele vriendelijke man die door regen en wind de polder trotseerde. Hij wist ieder adresje met naam en toenaam. Al stond er op de aanzichtkaart ,,Sint-Anthoniepolder vlakbij een boomgaard” kwam de kaart gewoon op het juiste adres aan! Bron: Maasdam in vroeger tijden. Uitgeverij DEBOEKTANT, geschreven door Jan de Koning.

Nel Naaktgeboren: Gelijk als aan de buurtfeesten werden ook de familie-jubilea met elkaar gedeeld. Zoals hier het 25 jarige huwelijk van Leen en Sjaan Rozendaal. v.l.n.r. Leen Rozendaal, Pieter Boer, Addy Kuiper, Marco Kuiper, Tiny Groeneweg, Dhr. van Everdingen, Bets Preesman, Jan Steenhoek, ?, Jan Slooter, ?, ?, Heiltje Vermaas van Elderen. Op de hurken op de grond volgens mij Ad Bons en Kees Preesman. Mochten er meer namen bekend zijn dan hoor ik dat graag!

Gabrie in`t Veld: door de Zwanegatsedijk langs het huis van familie P. Boer of daarvoor van de familie Martens. In het openbare register van het kadaster 1811 vonden we de destijdse bewoner. De weduwe van Cornelis Steenhoek. De weduwe heette Willempje van Pelt. Zij was een vlasboerster. Die rechtse schuur naast het huis stond vroeger aan de linkerzijde van het woonhuis haaks aan de dijk. Op de plek van de huidige schuur was een boomgaard. Later is die schuur aan de linkerkant weer gesloopt en twee (knechts)huisjes voor terug gebouwd. Dit hebben Leo en Aja Verheul in de tachtiger jaren gekocht. Later is dit ook gesloopt en een nieuw mooi huis voor terug gebouwd. Zo zie je dat er door de jaren veel veranderde.

Jaap Reijerker: 1973 Polderdijk Maasdam met de VW kever van Jaap Reijerkerk voor de deur.

Arie in`t Veld: Maasdam 1950 in het eerste huisje Polderdijk 19 woonde Kees Prooi en in het grijze huisje nr 21. woonde Aart de Snaaijer. Beide huisjes zijn afgebroken. Op de plaats van het grijze huisje staat nu een statig wit huis waar onze burgemeester Bram van Hemmen is gaan wonen. (Foto Regionaal Archief Dordrecht)

Arie in`t Veld: Hier de foto ingekleurd

Toos Israel Biesheuvel: Jaren 60 Vrouwenvereniging Sint Anthoniepolder, achterste rij (vlnr) Lena Katoen, mevr Los, Jans Steenhoek, (onb) Voorste rij (vlnr) mevr de Snaaijer, Trijntje Vos en (onb)

Nel Naaktgeboren:

Gabrie in`t Veld: ,,De Nachtwacht” Kamperen in de polder! Vroeger gingen de kinderen uit de polder zelden met hun ouders op vakantie. Er moest gewerkt worden! Soms ’n daagje uit naar Ouddorp aan het strand was een zeldzaamheid. Een grote oude GEB-mast tussen twee fruitbomen, oude kleden erover, inrichten en kamperen met de hele buurt. Moeder bakte pannenkoeken. En dat was beregezellig! Op de voorgrond: Bas in ’t Veld, Ingrid de Koning, en Johan van der Ree. Op de achtergrond (links) Gabrie in ’t Veld. Wie was er toen nog meer van de partij? Laat het weten!

Toos Israel Biesheuvel: Jaren 70Gerard Israel aan het bieten schoffelen Polderdijk Maasdam. de tractor is een Fiat 415

Nel Naaktgeboren: Het poëziealbum van Nel Steenhoek. met daarin een welgemeende boodschap van Arie in`t Veld.

Gabrie in`t Veld: Vroeger kregen de meeste kinderen in de buurt een cursus paarden mennen door de familie A. van der Ree. Hier op de foto Johan van der Ree naast de pony Patty, en op de bok Leo Belder. De Boerderij rechts op de foto ( Familie L. Belder) heeft plaats gemaakt voor een nieuwe woning. Foto: Henk en Monique Belder)

Jaap Reijerker: Jaren 70 foto`s kijken bij de fam Reijerkerk aan de Polderdijk Maasdam (vlnr) Geertje Groeneweg, Bas Reijerkerk en Gaas Reijerkerk.

Arie in`t Veld: De Polderdijk jaren geleden: Familie Hoogvliet. Het huis heet nu “Ons Kratje”

Gabrie in`t Veld: Zwembad Oostmolen in de Binnemaas jaren 60

Gabrie in`t Veld: Biwanto door het Zwanegat. Begin 70er jaren met links de Koffieschuur. (vlnr) vermoedelijk 3e Adrie Engels en 4e Nel Westdijk uit Strijen.

Nel Naaktgeboren: 1958 Jan Steenhoek Zwanegatsedijk Maasdam aan het melken in de Zuiddijk Maasdam.

Bas in`t Veld: De R.O.H. (Regionale Omroep Hoeksche Waard) bracht ook cassettes met een programma rond in de polder. In de Zwanegatsedijk begon het rayon bij Steenhoek en de laatste werd bij Cok vd Perk gebracht. De koerier van de polder (niet nader te noemen) overkwam eens het volgende: Als 17 jarige wilde hij het bandje afleveren bij Jan Slooter in de Polder toen mevrouw Slooter de deur al open deed voor dat hij kon aanbellen. Ze keek in zijn richting en riep ‘Pukkie!!’ waarop de koerier geschrokken terug liep naar zijn brommer. Achteraf riep ze de poes die binnen moest komen. Niet gek is dat deze koerier vanaf dat moment ‘Koerier Pukkie’ werd genoemd. ( echt gebeurd😀

Gabrie in`t Veld: Wat moesten de mensen soms ploeteren in het te natte land en een te kleine trekker. Het was de tijd dat er soms twee of drie trekkers moesten komen om dat ene kleine vrachtje bieten uit het land te halen. Hier op deze mooie foto een jonge Leen Belder uit de zuiddijk met ,,een heden ten daagse oldtimer” Hanomag Perfect 300. Foto: Henk en Monique Belder.

Gabrie in`t Veld: Onze ,,Wijsgeer uit de Polder”. Bastiaan ofwel Besjaan van Sijmes in’t Veld. Vernoemd in de streekroman van Pleun Troost. Het gehele verhaal is fictief, maar de meest beschreven namen waren herkenbaar in de Polder. Een verstandige persoonlijkheid die min of meer zeer eenvoudig in het leven stond. Verkocht bossen zelf gesnoeide wilgentakken als oeverversteviging en je kon er terecht voor klompen, teer, draadnagels, prikkeldraad en een over de datum zijnde pilsener. Het was een kleurrijk persoon die je uren op een tegel kon laten blijven staan. De verhalen verveelde eigenlijk nooit. Volgens menigeen was de man in onze moderne tijd cum laude geslaagd op een universiteit. Op de foto: Links boven: Besjaan zelf. In het midden: De oude monumentale woning en onder het klainste huisje waar de producten uit verkocht werden. De klompen en bier kwamen uit het loodsje bij de voordeur. Dit kreeg persoonlijke aandacht. Het is bijna niet voor te stellen dat in dat klainste huisje vroeger een familie woonde met 7 kinderen. Thans is dit huisje een stukje groter en wel met originele bedstede te huur als B&B.

Nel Naaktgeboren: de Zuiddijk voor de kruising Appeldijk, Zwanegat de schuur van fam.Goud. Met Jan Steenhoek en Arie en Jeroen Naaktgeboren.

Arie in`t Veld: 1980 Bruiloft Janus en Jen Plaizier (vlnr) Janus, Jen, hun Opa Bas Dorst en Cor Kuiper. (foto privé collectie)

Arie in`t Veld: Twee keer per jaar gaan Bert (in`t Veld) en ik Arie (in`t Veld) koffie drinken bij Janus en jen in hun woonplaats Numansdorp. Daar worden veel verhalen opgehaald, ze beginnen meestal met “Weet je nog Janus” Hij weet alles nog👍.

Nel Naaktgeboren: Maasdam links de boerderij van de fam Zevenbergen

Gabrie in`t Veld: Restauratie van de NH Polderkerk in 1983 aan de Polderdijk Maadam.

Het wapen van Sint Anthoniepolder werd op 22 juli 1818 aan de Zuid-Hollandse gemeente Sint Anthoniepolder toegekend. Het wapen raakte in 1831 buiten gebruik omdat de gemeente opging in de gemeente Maasdam.
Blazoenering
De blazoenering van het wapen van Sint Anthoniepolder luidde als volgt:
“Het beeld van St.Anthonis van goud op een veld van azuur.”
Het wapen was in de rijkskleuren dat wil zeggen een blauw schild met daarop een volledig gouden voorstelling. De polder is vernoemd naar de heilige Antonius, deze staat ook op het wapen afgebeeld wat dit wapen sprekend maakt. Het wapen werd eveneens door de heerlijkheid Sint Anthoniepolder gevoerd.
Bron: Wikipedia en Quintus Groeneweg

Jaap Reijerker: Foto uit de jaren 60 (vlnr) Gaas Reijerkerk, Jaap Reijerkerk en melkboer Gerrit vd Linden die destijds ook een groot deel van de polder aandeed.

Gabrie in`t Veld: Nog een prachtige foto van de Restauratie van de NH Polderkerk in 1983 aan de Polderdijk Maadam.

Gabrie in`t Veld: Pieter en zus Meins Slooter Monster voor de ,,Harmonie” Zwanegatsedijk 4 Maasdam.

Gabrie in`t Veld: Oude kaart uit 1763 met de toenmalige bewoners van de Sint-Anthoniepolder. De bewoners staan aan de linkerkant geschreven in de taal destijds. Rechts onderaan staat een link naar de getranscribeerde tekst. Met dank aan Piet Molema.

Gabrie in`t Veld: ,,De Koffieschuur”in het Zwanegat. Bijna niets veranderd door de jaren. Mis alleen de Deux Chevaux

Gabrie in`t Veld: Het regthuis (Gemeentehuis Sint Anthoniepolder) Hier zat het bestuur van schouten en schepenen van de polder. Hier werd tevens het recht gesproken middels een soort van lokale rechtbank en soms werd het vonnis ook direct uitgevoerd. Kort maar krachtig!

Nel Naaktgeboren: met boerderij van Leen Rozendaal en op de achtergrond de boerderij van Jacob Zevenbergen.

Gabrie in`t Veld: Foto uit de zuiddijk begin 60er jaren met Niek Boer † en Dick Vroegh †. Op de Eicher boomgaardtrekker achter het stuur de hond Sjors. Met dank aan fotoarchief: Familie Boer.

Gabrie in`t Veld: Dit is een foto van de Binnenmaas waar wij als jeugd vertoefden. Op het luchtbed: Gebroeders van der Star, op de steiger Gerda van Beelen, onb onb, Wilma Brekelmans, Kitty van Beelen, Ingrid de Koning, Bas in`t Veld, Ineke Spronk, Koos van der Ree en Leo Belder. Mochten er namen naar voren komen dan hoor ik dat graag! ( NB: De meeste namen op deze lijst bewoonde weekendhuisjes aan de Ritselaarsdijk 11a en 13. ( jaartal begin 70

Nel Naaktgeboren: Het huis van Opa en Oma Steenhoek in de jaren 60 op de Zwanegatsedijk 6. Elke avond om 20.00 moest het hekketje toe en was de wurf glad. Dat bleef een gevleugelde uitspraak in ons gezin😉

Arie in`t Veld: Winter 1977, op de ijsbaan van het Zwanegat links Dirk van Nederpelt van de Zwanegatsedijk 2 Maasdam en rechts Stoffel in`t Veld Ritselaarsdijk 8 Strijen.

Nel Naaktgeboren: De warme zomer van 1970. Zó warm dat mijn vader Jan Steenhoek zijn benen in het water durfde te laten bengelen.Met Truus en Ina Goud.René en Nel Steenhoek.

Nel Naaktgeboren: Winter 1956. Nellie Steenhoek voorop de slee (2 jaar) met nicht Beppie Groenendijk. Moeder Steenhoek schreef onder de foto: De jeugd van het Zwanegat. Wie herkent zichzelf? Ik alleen Henk Dorst 2 de van links vooraan.

ARIE IN`T VELD FOTO SITE

herinneringen in beeld en geluid

FOTO ARCHIEF 4 st Anthoniepolder FB pagina

NAAR DE HOME PAGINA

Meest recente berichten

Meta

FOTO ARCHIEF 4 st Anthoniepolder FB pagina

NAAR DE HOME PAGINA

Dit delen:

Meest recente berichten

Meta